Snoeiharde, relevante aanklacht over hoe onrechtvaardig recht kan zijn

Dit is niet het leven - dit is de wet.

Tessa is een briljante en meedogenloze strafrechtadvocaat die gespecialiseerd is in zedendelicten. Ze wist te ontsnappen uit de arbeidersklasse en begeeft zich nu in de elitaire kringen van het rechtssysteem. Pleiten is voor haar een sport. Dankzij haar gevatte kruisverhoren weet ze steeds haar juridische gelijk te halen in de rechtbank en helpt ze verdachten van zedenfeiten uit de cel te houden door net genoeg twijfel te zaaien. Tot ze zich aan de andere kant van de balie bevindt...

De rechtspraak waar ze zo hard in geloofde, laat Tessa in de steek wanneer ze zelf slachtoffer wordt en moeilijkheden ondervindt om 'haar' recht te laten spreken. Tessa moet erkennen dat de wet niet geschreven is voor slachtoffers en dat zij in deze zaak aan de andere kant van de getuigenbank staat.

Prima Facie volgt het leven van strafrechtadvocaat Tessa. Tessa heeft de reputatie van een briljante en meedogenloze strafrechtadvocaat gespecialiseerd in zedendelicten. Door haar reputatie begeeft ze zich in de elitaire kringen van het rechtssysteem. Iets dat ze als kind uit de arbeidersklasse niet had verwacht, maar pleiten is haar tak van sport. In de rechtbank weet ze door toepassing van gevatte kruisverhoren genoeg twijfel te zaaien waardoor ze verdachten van zedenfeiten uit de cel weet te houden. Regelmatig haalt ze de winst binnen en bereikt ze haar juridische gelijk in de rechtbank. Echter slaat de twijfel toe als ze zich aan de andere kant van de balie bevindt. De rechtspraak waar ze altijd voor stond en die zou zegevieren, laat haar in de steek. Dan pas beseft Tessa dat de wet niet geschreven is voor slachtoffers van zedendelicten en hoe moeilijk het is om 'haar' recht werkelijk te laten spreken. 

De plot is door Miller opgedeeld in twee delen. Het eerste deel gaat over het leven van Tessa als strafrechtadvocate. Miller neemt de lezer mee in het dagelijks leven en de zaken die Tessa onderhanden neemt. Achtergrondinformatie over de studietijd wordt hierin gedeeld. In het tweede deel wordt door middel van een monoloog de tekortkoming in de rechtspraak blootgelegd tijdens het volgen van Tessa’s persoonlijke zaak. Waarbij door middel van flashbacks en gegevens uit het verleden de tijdlijn wordt vormgegeven vanaf het moment van de aanleiding tot de uitkomst van haar zaak. De karakterontwikkeling die Tessa doormaakt als gevolg komt zeer intens over op de lezer. Ondanks de harde noot die onder het oppervlak van deze plot zit, blijft de schrijfstijl prettig aanvoelen en wordt de boodschap niet te zwaar. 

Miller weet in Prima Facie op een zeer krachtige manier de emoties, wanhoop, eenzaamheid, hopeloosheid, verdriet en angst over te brengen op de lezer, bijna alsof het de lezer zijn of haar eigen verhaal is.