In Ongehoord draait het om Sandra Paresi. Ze is een jonge vrouw dit met veel enthousiasme doceert in het kunstonderwijs. Daarnaast timmert ze aan de weg om haar artistieke carrière te continueren. Een jonge leerling vangt haar aandacht. In eerste instantie is Evy nog te jong maar later komen ze elkaar opnieuw tegen. Ze lijkt de ideale leerling, echter schijn bedriegt. Hun samenwerking en vriendschap mondt uit in een drama waarin Sandra het mikpunt blijkt te zijn. De nachtmerrie begint. 

Ongehoord is het debuut van Pascale Petralia. Op de cover staat ‘spannende roman’ maar daar had ook gewoon ‘thriller’ of ‘psychologische thriller’ mogen staan. Ongehoord is ingedeeld in drie delen en is geschreven in de derde persoon. Het verhaal van Sandra start rustig en op dat moment krijg je als lezer het gevoel dat het een roman is. Dit verandert al snel en slaat de onrust en een beklemd gevoel toe. Het verhaal wordt verteld door Sandra, en haar gevoelens zijn voelbaar. Het benauwde gevoel wordt alsmaar sterker naarmate het verloop. Ook haar onmacht, haar boosheid en haar angst worden goed door Petralia beschreven. Het personage Evy wordt duidelijk neergezet. Ze blijkt iemand te zijn die hunkert naar aandacht en denkt dat de wereld om haar draait. De schrijfstijl van Pascale Petralia is vlot en meeslepend. Het is moeilijk om het boek even aan de kant te leggen, mede door het onderwerp en de goede verhaallijn. Misschien het feit dat Petralia schrijft over een eigen ervaring dat het verhaal recht binnenkomt. Ongehoord heeft een mooie opbouw en een oplopende spanning. Petralia weet de lezer tot en met het einde vast te houden. 

Pascale Petralia heeft met Ongehoord een goed psychologisch verhaal geschreven en haar plaatsje verdiend in de schrijfwereld.