Olivia is advocaat en wordt benaderd door de dochter van haar ex met de vraag of ze hem wil helpen, omdat hij is opgepakt op verdenking van meervoudige moord. Met al haar ervaring als strafrechtadvocaat gaat ze aan de slag om haar ex bij te staan. Voor een deel doet ze dit ook uit schuldgevoel vanwege gebeurtenissen uit het verleden en de manier waarop hun relatie tot een einde is gekomen. Dit verleden blijft eerst nog wat geheimzinnig, maar naarmate het boek vordert, wordt dit steeds duidelijker. Een leuke tweede verhaallijn naast de moordzaak waar het in dit boek om draait. 

Jack wordt verdacht van de moord op drie mensen, maar Olivia kan zich niet voorstellen dat Jack tot zoiets in staat is. Daarvoor kent ze hem te goed. Samen met collega’s, de dochter van Jack en een vriendin van hem, die ze ook nog kent uit het verleden gaat ze op zoek naar de waarheid om Jack op een zo goed mogelijke manier te kunnen verdedigen. Ondanks haar overtuigingen, begint ze toch steeds meer te twijfelen of ze Jack echt wel kent en of hij niet wat donkere kantjes heeft die tot nu toe voor haar altijd verborgen zijn gebleven. 

Met de opbouw van de karakters is op zich niets mis. Ze zitten goed in elkaar, maar ook niet meer dan dat. Het lijkt alsof de auteur iets te veel heeft geleund op jarenlange ervaring en daardoor komt dit boek wat te routineus over. De echte spanning ontbreekt. De auteur heeft een juridische achtergrond en dat komt in De ex goed van pas. Zonder het al te ingewikkeld te maken, neemt ze de lezer soepeltjes mee door allerlei juridische procedures. Ze besteedt veel aandacht aan de manier waarop de verdediging van de zaak wordt opgebouwd. Olivia gelooft alleen op een gegeven moment niet meer helemaal in de verdediging die ze zelf heeft voorbereid. Als lezer zie je de plotwending dan al aankomen. De ex heeft iets te veel weg van De echtgenote. Wat dat betreft had de auteur zichzelf wel wat meer mogen uitdagen. Deze keer was het plot niet zo verrassend. Jammer, want Alafair Burke kan beter.