Het verhaal is opgedeeld in dagen. Deze dagen zijn weer opgedeeld in korte stukjes die vanuit een van de personages worden verteld. Er wordt veel aandacht aan het privéleven van Kate geschonken. Dit leidt af waar het eigenlijke verhaal omgaat. Kate wordt door haar omgeving als een eenzame onopvallende, grijze muis gezien. In Moordenaar maakt ze een ware evolutie door. Ze laat de liefde in haar leven toe met de mogelijkheid hierdoor gekwetst te worden. Er zijn veel verwijzingen in het verhaal naar Leugenaar waarin Kate buiten inspecteur Caleb Hale om ook haar eigen onderzoek doet. Hale is nog steeds dezelfde eenzame alcoholist, die onder inname van alcohol de beste ingevingen krijgt. Moordenaar wordt verteld vanuit verschillende perspectieven. De verdwijning van Amelie en de moord op Saskia zijn niet het enige dat er gebeurt. Andere perspectieven verhalen over verschillende gebeurtenissen die de personages meemaken. Maddy is een personage dat de lezer bezighoudt. Ze is een echte volksmeid en iemand die niet van opgeven weet hoe uitzichtloos haar situatie ook is. Door het lezen van de gedachten van de dader krijgt de lezer inzichten in hoe een sociopaat in elkaar zit. Met Links vlotte beschrijvende stijl van de omgeving is het genieten. Het verhaal leest vlot en door de steeds wisselende perspectieven is er een spanningsopbouw. Deze wordt opgebouwd door de vele plotwendingen en de daaruit voorkomende actie die de lezer in zijn greep houdt richting de zinderende finale. Link geeft geen hints richting de dader in het verhaal, waardoor het einde absoluut verrast. Dat afkomst en disfunctionele gezinnen nog steeds een rol spelen bij verdwenen meisjes komt goed naar voren in het verhaal.