Tara is modeontwerpster en bereidt zich voor op een vakantie bij haar oma in Domburg samen met haar zoontje Arman. Daar ziet ze oude bekenden weer terug, maar ze weet niet dat er ondertussen iets gaande is in en rond het dorp waarvan de oplossing in het verleden te vinden is. En dit is niet het enige gevaar dat dreigt en ineens zijn ze onderdeel van een groot onderzoek dat ook naar het Midden-Oosten leidt. 

Een spannende proloog is een goede inleiding voor deze thriller, de nieuwsgierigheid is gewekt, wat is er aan de hand? Daarna gaat het verhaal van twee dagen eerder naar 1953, maar alles wordt goed begeleid door de beschrijvingen. Wat wel een verrassing is, is de ontknoping en hoe er steeds een verkeerd spoor wordt genomen. Het geheel is op een spannende en passende manier verteld, de geschiedenis van de Watersnoodramp komt tot leven. Er spelen veel geheimen die tussen de regels door naar boven komen. Daar had meer over gedeeld mogen worden. Mooi is hoe de gevolgen van een grote ramp in het klein worden gebracht door een persoonlijk verhaal. Door het verhaal dat in Dubai afspeelt eraan toe te voegen voelt het wel als een beetje veel. Dit was een prima onderwerp geweest voor een volgende thriller. Dan waren beide verhalen meer uitgezocht geweest en had Van Dijk meer de diepte in kunnen gaan met beide verhalen. Er waren waarschijnlijk ook meer emoties getoond bij bepaalde overlijdens en dieper ingegaan op de thema’s die in het boek spelen, zoals het verschil tussen standen en familiewraak. Nu blijft het bij beide verhalen meer op de vlakte. 

Domburg is een mooie thriller om gelezen te hebben, maar had als twee aparte verhalen meer impact kunnen hebben.