Bestel bij Bol.com
Oordeel:
ISBN: 9789402193893
Uitgever: Kabook Publishing
Editie: E-book
Verschenen: 2019
|
|
Recensie(s):
vrouwenthrillers.nl - Karin Bisschops op 27 juli 2019:
Lydia van Houten groeide op in een probleemgezin. Daardoor creëerde ze al snel droomwerelden waarin ze vluchtte en zich veilig voelde. Haar eerste fantasy serie komt hier dan ook uit voort. Op veertienjarige leeftijd spijbelt ze veel omdat ze op school wordt gepest en is te vinden in de Arnhemse bibliotheek. Haar persoonlijke ervaringen mixt ze met fictie waardoor haar boeken levensecht en erg beeldend aanvoelen. In 2015 nam ze een besluit om fulltime schrijver te worden. Ze schrijft dan voornamelijk thrillers waarbij ze wordt beïnvloed door een aantal grote schrijvers zoals: George Orwell, Ayn Rand, Nicci French, Tolkien en Stephen King.
Ruis is het tweede boek met Mikayla Jackson in de hoofdrol. De cover straalt kou uit. Een wegrennende vrouw door de sneeuw naar een zwart bos. Mooie kleurcombinatie en in de lijn van het eerste boek met Mikayla, Het vervloekte huis. Het verhaal gaat verder waar Het vervloekte huis is geëindigd. Mikayla Jackson woont in het huis van haar overleden man in Canada. Ze lijdt aan geheugenverlies en heeft een vreemde hoofdpijn. De inwoners uit het afgelegen dorp Rocky Roads willen haar wel helpen, maar Mikayla vertrouwt het niet. Ze voelt dat er iets goed mis is en denkt dat het psychiatrisch ziekenhuis Westwood hier iets mee te maken heeft. Het bevat een groot geheim en er gebeuren dingen die het daglicht niet kunnen verdragen. Wat is echt? Wat is verbeelding? Of wordt Mikayla nu echt gek?
Het is wenselijk om eerst Het vervloekte huis te lezen zodat je voldoende informatie hebt over de hoofdpersoon Mikayla Jackson. Op de cover staat Werkelijkheid, verbeelding, waanzin? En dit klopt volledig. De lezer wordt gedurende het verhaal heen en weer geslingerd tussen deze drie en het een en ander is erg verwarrend. Dit wordt nog versterkt omdat je in het hoofd van Mikayla zit. Het verhaal is verdeeld in drie delen: Schemering, Waanzin en Alpha-TPR en is geschreven in een beeldende, haast filmische schrijfstijl. Ondanks de verwarring die je tijdens het lezen voelt, wil je doorlezen om uiteindelijk bij het einde aan te komen. Een einde dat heel anders is dan je verwachtte. In Westwood gebeuren gruwelijke dingen en langzaam ontdek je de waarheid.
De titel Ruis is goed gekozen: tijdens het lezen lijkt het alsof er een grote ruis in je hoofd zit: precies de bedoeling van Van Houten. De wendingen die Lydia in het verhaal verwerkt en de gruwelijkheden die ze niet schuwt, maakt het dat het geen standaard thriller is. De invloed van bovenstaande auteurs en haar persoonlijke ervaringen zijn duidelijk voelbaar. Ruis is een buitengewone thriller met horror- en waanbeelden erin verwerkt die de lezer nog lang laat nadenken over wat is werkelijkheid, verbeelding of waanzin.
Oordeel: 
vrouwenthrillers.nl - Wendy Wenning op 20 mei 2019:
Lydia van Houten werd geboren op 24 april 1972 in Amsterdam. Het gezin waar ze in opgroeid is gewelddadig en fysiek en geestelijk geweld is dagelijks aan de orde. Om hieraan te ontvluchten creëert ze voor zichzelf droomwerelden waar ze zich veilig voelt. Droomwerelden die later terugkomen in haar fantasy boeken. Ze is veertien jaar als ze verhuist naar Arnhem, maar het wordt er niet beter op voor haar. Op haar nieuwe school wordt ze gepest en buitengesloten. Ze gaat spijbelen en in plaats van naar school te gaan brengt ze uren door in de Arnhemse bibliotheek. Haar persoonlijke ervaringen vermengt ze in haar boeken met fictie waardoor deze verhalen een levensecht en beeldend karakter krijgen. Schrijvers zoals George Orwell en Stephen King zijn van grote invloed op haar werk.
Ruis gaat verder waar Het vervloekte huis gestopt is. Na enig geduld zullen we eindelijk weten hoe het verder gaat. Maar gelijk vanaf het eerste hoofdstuk is er veel verwarring en dit zal tot aan het einde toe blijven. De woorden op de cover zeggen het al: werkelijkheid, verbeelding, waanzin. De drie grote pijlers die het verhaal omschrijven.
Ook Ruis is vanuit de eerste persoon geschreven, vanuit het oogpunt van Mikayla, en dit personage komt ook nu weer dicht bij de lezer te staan. Nog steeds wordt ze gekweld door verschrikkelijke nachtmerries en een maar niet te stillen hoofdpijn. Maar ook is ze haar herinneringen kwijt en wordt ze getergd door waanbeelden. Het lijkt erop dat iedereen haar wil helpen, maar Mikayla heeft zo haar twijfels. En dan komt ze achter de gruwelijke waarheid …
‘De pijn die door mijn hoofd trok was als een zwerm wespen, die allemaal op dezelfde plek in mijn nek leken te steken en een sneeuwbeeld van stippen voor mijn ogen veroorzaakte, waardoor ik niets scherp zag.‘
Voor degene die Het vervloekte huis hebben gelezen zullen de eerste hoofdstukken minder verwarrend overkomen. Maar voor mij was het toch al weer even geleden en het geheugen moest wel even goed aangesproken worden. De geschepte verwarring in het begin bepaalt de toon van het gehele verhaal en geeft veel vragen. Het is moeilijk te bepalen wat nu echt is of niet. En juist het niet weten, het voortdurend afvragen sleept de lezer mee in een soms wat surrealistisch verhaal. De woorden en zinnen rollen met hoog tempo over het papier heen en laten de lezer de waanzin erachter voelen. Soms is het tempo zo hoog dat er even de rem op moet, omdat er anders iets essentieels gemist kan worden.
‘Een explosie. De auto die rondtolde. En toen de klap. Even was het donker, maar toen was er warmte. Verbrand vlees.’
Van Houten schrijft geen standaard thrillers en laat dit weer overduidelijk zien met Ruis. Een werkelijkheid wordt omgeven door een grote verbeelding met vleugjes horror en sciencefiction, gedragen door een hoge spanningsboog. Van Houten laat met haar thrillers en zo ook met Ruis stukjes van haarzelf zien. Kleine, soms diep verborgen stukjes, die de auteur erin verweven heeft. Dit geeft een bijzondere persoonlijke touch en is vooral gedurfd. Is de auteur heel diep in de huid van het personage gekropen, of is het juist andersom?
Met Ruis weet van Houten wederom de lezer te overtuigen van haar bijzondere talent. Voel de waanzin en laat je overvallen door de verbeelding.
Oordeel: 
Alle bezoekersreacties:
Tina van Langeveld (47) op 30 juli 2019:
Mikayla Jackson leidt een teruggetrokken leven in Rocky Roads in Canada. Ze kamp met hevige hoofdpijnen, nachtmerries en hallucinaties. De geheimzinnige bewoners die in Rocky Roads wonen willen haar helpen, maar is dit wel zo? Wie kan Mikayla vertrouwen? En hoe zit het met dat grote dreigende ziekenhuis, waar ze altijd weer terecht komt?
Ruis is het vervolg op Het vervloekte huis, en voor mij was het al weer even terug dat ik Het vervloekte huis had gelezen, maar ik kan het wel zeer aanraden om dat van te voren wel te doen, want dan is het verhaal toch wel wat duidelijker. Op de cover heeft de schrijfster geschreven: Werkelijkheid, Verbeelding, Waanzin, dit zijn precies de woorden die de lading dekken. Al vanaf het begin word je mee genomen op een rit in een achtbaan die van voor naar achter, maar ook van links naar rechts gaat. Af en toe denk je ook dat je in een film als Groundhog Day bent beland. Continu denk je is dit waar, of droomt ze dit? Gaandeweg het boek wordt alles steeds duidelijker.
Lydia van Houten heeft een erg fijne schrijfstijl, geen ellen lange zinnen en vrij korte hoofdstukken. Ook schrijft ze erg beeldend, waardoor dit boek niet voor erg tere zieltjes is bestemd. Het is alsof je als lezer bij iedere scene aanwezig bent. Je wordt als het ware de nachtmerrie van Mikayla ingetrokken, en vraagt jezelf af, Hoe kom ik hier ooit weer uit? En op het einde wordt je dan toch nog even heel erg verrast……
Ik heb heel erg genoten van dit boek!
Oordeel:
Francina Eijer (54) op 28 juli 2019:
Mikayla Jackson leidt een teruggetrokken leven in Canada, Rocky Roads.
Ze is haar herinneringen kwijt en wordt achtervolgd door waanideeën en hoofdpijnen.
De inwoners van Rocky Roads willen haar helpen maar ze vertrouwt niemand.
Ze krijgt de indruk dat er iets niet in de haak is en langzamerhand wordt het haar duidelijk dat het ziekenhuis Westwood iets gruwelijks te verbergen heeft.
Ik had het Vervloekte Huis gelezen en dacht dat dit het vervolg zou zijn, maar dat bleek niet zo.
Een recensie schrijven lukt me altijd wel maar er een schrijven over dit boek gaat me niet makkelijk af. Ik had na de eerste paar hoofdstukken gelezen te hebben al geen idee waar het verhaal over ging en dat bleef eigenlijk het hele boek zo. Vond het heel erg verwarrend. Daarom maakt het me moeilijk er iets zinnigs over te schrijven. Het plot had ik ook niet aan zien komen en ook dat maakte het verhaal niet echt duidelijker. De schrijfstijl van Lydia is wel prettig. Dat vond ik in haar vorige boek ook. Dat maakte dat ik zonder te weten wat ik las het boek toch gauw uit had. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die wel van dit soort boeken houden maar mijn ding was het niet. Ik geef 2 sterren.
Oordeel: 
Dini van Heumen (62) op 27 juli 2019:
Lydia van Houten (Amsterdam, 1972) is een succesvolle Nederlandse schrijver van thrillers. Onder pseudoniem L.A. Dawn debuteerde ze in 2005 met het jeugdboek De Bron van Drie. De prentenboekenserie Goedenacht kleine maan werd vertaald in het Engels, Zweeds, Deens, Spaans, Italiaans, Frans, Noors en Chinees. Vanaf 2015 besloot ze fulltime auteur te worden. Ze concentreert zich dan voornamelijk op het schrijven van thrillers. Mikayla Jackson leidt een teruggetrokken leven in Canada, Rocky Roads. Ze is haar herinneringen kwijt en wordt achtervolgd door waanideeën en hoofdpijnen. De inwoners van Rocky Roads willen haar helpen maar ze vertrouwt niemand. Ze krijgt de indruk dat er iets niet in de haak is en langzamerhand wordt het haar duidelijk dat het ziekenhuis Westwood iets gruwelijks te verbergen heeft. Ruis is het vervolg op Het vervloekte huis, waar we voor het eerst kennismaken met de journaliste Mikayla Jackson en haar gezin. Er wordt geadviseerd om eerst Het vervloekte huis te lezen, zodat je Ruis beter begrijpt. Alleen ik raakte al gelijk in verwarring omdat Het vervloekte huis anders eindigde dan het begin in Ruis deed vermoeden. Niets verkeerds over de schrijfstijl van Lydia van Houten die gebruik maakt van korte zinnen en een vlotte makkelijke schrijfstijl heeft waardoor het verhaal op zich wel vlot las. Je komt als lezer in een soort rollercoaster terecht, maar ik begreep totaal niet wat ik nu las en kreeg het idee dat ik vaak hetzelfde las. Wat was nu werkelijkheid en wat nu fictie? Het is ook een totaal ander boek dan het eerste deel dat ik wel begreep en dat lekker las. maar dat ik alleen erg voorspelbaar vond. Dat kun je van dit boek niet zeggen want het was niet te voorspellen wat er zou volgen. Na afloop heeft de auteur ook nog uitleg gegeven in de leesclub maar ik vond dat het in het boek al duidelijk moest zijn. Voor mensen die van dit soort sciencefiction thrillers houden is dit boek zeker een aanrader maar helaas voor mij is dit niet zo. Ik bleef verward achter en vraag mij nu nog af wat ik gelezen heb. Op de cover stond het ook al: Werkelijkheid. Verbeelding. Waanzin. Ik waardeer Ruis met 2,5*
Oordeel:
Karin Hazendonk (58) op 27 juli 2019:
Ruis – Lydia van Houten
Kabook Uitgevers
309 pagina’s
Werkelijkheid, verbeelding of totale verwarring?
Flaptekst
Gedreven door nachtmerries en een niet te stillen hoofdpijn leidt Mikayla Jackson een teruggetrokken leven in Canada. Ze is haar herinneringen kwijt en wordt dagelijks achtervolgd door waanbeelden. De geheimzinnige bewoners van Rocky Roads lijken haar allemaal te willen helpen, maar Mikayla blijft het gevoel houden dat er iets niet klopt. Langzaam wordt haar duidelijk dat het gigantische ziekenhuis Westwood een gruwelijke waarheid verborgen houdt.
Met dank aan Vrouwenthrillers, Kabook Uitgevers voor het beschikbaar stellen van het boek en Lydia voor het signeren.
Ruis, het vervolg op Het vervloekte huis, wilde ik graag lezen. Ik was heel benieuwd hoe het verder zou gaan met Mikayla.
Het boek bestaat uit drie delen. In de eerste twee boekdelen, speelt verwarring een grote rol. Het is voor de lezer niet duidelijk of de gebeurtenissen werkelijkheid zijn of alleen in de verbeelding van Mikayla waarheid zijn.
Pas in het derde boekdeel wordt duidelijker waarover het verhaal werkelijk gaat en blijkt het gevoel van Mikayla juist te zijn. Daarentegen blijft het moeilijk te doorgronden wat zich er in het ziekenhuis afspeelt.
Ondanks de prettige schrijfstijl van Lydia vond ik het boek niet echt spannend. Een aantal moorden en een gruwelijke scene maken van dit boek geen spannende thriller. Mikayla en ook de andere personages blijven vrij oppervlakkig en de gebeurtenissen gaan regelmatig in de herhaling.
Het uitgangspunt van het verhaal is goed, maar dat wordt helaas teniet gedaan door de verwarring die je als lezer ervaart: werkelijkheid of verbeelding? Het is net iets te veel van het goede.
Ik geef Ruis 3*
Oordeel: 
Gerda (53) op 27 juli 2019:
Lydia van Houten is een Nederlandse auteur van zowel kinderboeken als boeken voor volwassenen.
Zij heeft dus verschillende thrillers geschreven waarvan ik Doodstil als eerste heb gelezen, dus was benieuwd naar nog meer thrillers van haar. Ik heb het Vervloekte huis gelezen en zeker deze is echt héél spannend. Het vervolg van deze thriller kwam met het boek RUIS. Dus heel benieuwd hoe het verhaal zal aflopen!
Met dank aan Uitgeverij Kabook en VrouwenThrillers.nl mijn recensie:
Achterflaptekst
Mikayla Jackson leidt een teruggetrokken leven in Canada, Rocky Roads.
Ze is haar herinneringen kwijt en wordt achtervolgd door waanideeën en hoofdpijnen.
De inwoners van Rocky Roads willen haar helpen maar ze vertrouwt niemand.
Ze krijgt de indruk dat er iets niet in de haak is en langzamerhand wordt het haar duidelijk dat het ziekenhuis Westwood iets gruwelijks te verbergen heeft.
RUIS is een thriller na ik verwachtte het vervolg van het verhaal van Vervloekte Huis, dus ik was heel nieuwsgierig naar hoe het zou aflopen met Mikayla.
Maar dit boek begon al heel anders en dat is ook zo gebleven. In het begin kon ik er geen touw aan vast knopen en had ik ook geen idee hoe ik dit moest interpreteren.
Stelt Mikayla zich aan, of gebeuren er inderdaad bijzonder verontrustende dingen in haar leven?
En vormen haar bizarre ervaringen wel de werkelijkheid, of beeldt zij zich alles in?
Na afloop heeft auteur Lydia ook nog uitleg gegeven in de leesclub en toen werd het mij pas duidelijk wat ik dus heb gelezen.
Intrigerende thriller, waarbij je je lange tijd afvraagt waar het verhaal nou naar toegaat?
Deze thriller is onvoorspelbaar met een heel apart plot. Door de goede en makkelijk schrijfstijl lees je het boek heel vlot.
Helaas zijn zulk soort thrillers niet aan mij besteed, want de verwarring was bij mij nog groter toen ik het boek uit had.
Dus dat heeft deze auteur er wel mee bereikt..verwarring alom. Dat geeft toch een onbevredigend gevoel, want ik had echt het vervolg van het Vervloekte Huis in mijn gedachten.
Maak je dit als lezer nieuwsgierig, dan zou ik zeggen lees RUIS.
Ik geef het 2 **
Oordeel:
Terug naar Ruis...
|
