New York, juli 2059. Buiten is het snikheet. Binnen heeft Louie Cogburn, een drugshandelaar, zich achter zijn computer verschanst met een ondraaglijke hoofdpijn als gezelschap. Om de pijn buiten te sluiten, zet hij zijn muziek keihard. Wanneer de buurman zijn ongenoegen komt uiten, gaat Louie hem te lijf met een honkbalknuppel. De politie wordt erbij gehaald, maar Louie komt om het leven tijdens de interventie. Eve Dallas wordt als hoofdonderzoeker belast met het onderzoek en probeert uit te zoeken waarom de man zo onverklaarbaar agressief werd en vlak daarna even onverklaarbaar overleed. 

Haar enige aanwijzing is een pop-up op het beeldscherm van Louie met de woorden: 'Absolute zuiverheid bereikt'. Wanneer er snel een tweede slachtoffer op gelijkwaardige manier om het leven komt, vermoedt Eve dat iemand via de computer mensen vermoord. Haar man wordt ingeschakeld als IT-expert om het computervirus te lijf te gaan voordat er nog meer slachtoffers vallen. Tegelijkertijd zoekt Eve met man en macht naar mogelijke daders en motieven. 

J.D. Robb heeft met Waanzin het populaire thema van de computercrime aangeboord. Het thema komt tegenwoordig veelal voor in series en films, en is daardoor weinig vernieuwend. We kunnen eigenlijk al bijna spreken van oude wijn in een nieuw vaatje. Desalniettemin zat het verhaal best goed in elkaar. Als het een aflevering van CSI had geweest, zou ik er met plezier naar gekeken hebben. 

Dit was mijn eerste kennismaking met de Eve Dallas serie. Ik was dan ook erg verrast dat het verhaal zich afspeelt in de toekomst. Het futuristische kleedje is voor mij niet nodig. Het verhaal over de cybermoorden past ook perfect in de hedendaagse tijd. Omdat ik voor het eerst een boek van J.D. Robb las, waren vele futuristische termen, zogenaamde toekomstsnufjes, ook nieuw. Dat verstoorde het hele verhaal, wat het vlot lezen niet ten goede kwam. Als het een boek moet zijn dat als stand alone gelezen kan worden, is het handig als je af en toe wat verwijzingen meekrijgt naar voorgaande verhalen en bepaalde termen. Deze blijven grotendeels achterwege, waardoor je als lezer, zeker als je een beginner in de reeks bent, met heel wat vragen achterblijft. Daarom is het beter om de serie in volgorde te lezen en niet losstaand. 

Los van de nieuwe woorden heeft J.D. Robb een vlotte schrijfstijl en met Waanzin een onderhoudend verhaal neergezet. Kenners van de serie zullen dit verhaal zeker kunnen waarderen.