Ann Rule ontmoette Ted Bundy in 1971 tijdens hun werk voor de telefonische hulpdienst voor mensen met zelfmoordplannen. Ze raakten bevriend. Ted Bundi was een knappe man, erg charismatisch en intelligent. Juist door deze vriendschap was ze erg geïnteresseerd in het verhaal van hem als seriemoordenaar, waarom kwam het zover en hoe pleegde hij de moorden. Als misdaadjournalist moest ze deze casus wel oppakken. In het boek beschrijft ze gedetailleerd het leven van Ted Bundy, hoe hij de misdaden kon plegen en hoe hij te werk ging. 

Ted is geboren op 24 november 1946 als Theodore Robert Cowell, een buitenechtelijk kind van moeder Eleonor, maar hem werd verteld dat de grootouders zijn ouders waren en Eleonor zijn zus. Dit om schande te voorkomen. Opa Sam was erg gewelddadig, hij mishandelde zijn vrouw en dochter maar ook dieren, Ted vertoonde ook vreemd gedrag als kind. In 1950 kon Eleonor het niet meer aan, ze ontmoette Johnnie Bundie en trouwde met hem, Ted werd geadopteerd. Ted bleef een onhandelbare jongen, hij was dol op luxe en dure dingen en ging inbreken en stelen. Hij werd verliefd op de rijke ambitieuze Stephanie Brooks en ze hadden kort een relatie, als zij deze verbreekt is Ted gedesillusioneerd. Als hij dan ook ontdekt dat hij een buitenechtelijk kind is ontspoort hij totaal. Hij gaat psychologie studeren, studeert af, maar juist door zijn optreden in de praktijk valt hij op en wordt hij geschorst. Daarnaast was hij actief binnen de Republikeinse partij en ontdekte diverse dingen over veerkracht, racisme in de criminele wereld en het falen van de politie en rechterlijke macht. Dit paste in zijn straatje. 

Ted Bundy is een gewiekste moordenaar. Hij verlegd zijn werkterrein van staat naar staat en is in vijf staten actief. Hij lokte de slachtoffers door zich voor te doen als hulpbehoevende, politieman, brandweerman ed. Als de slachtoffers hem wilden helpen sloeg hij ze bewusteloos, boeide ze, verkrachte ze en nam ze mee om ze elders te vermoorden. Hij verplaatste zich in een Volkswagen kever. Toch komt hij al snel in beeld bij de politie. Ann voelt zich na de verdwijning van acht jonge vrouwen in korte tijd gedwongen hier over te schrijven. Ze beschrijft in Mijn vriend de moordenaar hoe ze onderzoek doet, praat met professionals en rechercheurs. Hoe ze ontdekt dat de verdenkingen richting Ted gaan en dat eerst niet kan geloven. Ze kent hem als een charismatische, intelligente, vriendelijke en behulpzame man hoe kan die man dan een seriemoordenaar zijn? In het boek beschrijft ze nauwkeurig hoe zij en de politie onderzoek hebben gedaan. Maar ook heeft ze heel minutieus beschreven hoe Ted te werk ging, inclusief alle gruwelijke details. Uiteindelijk wordt Ted opgepakt en bekend dertig moorden. Maar waarschijnlijk heeft hij meer dan honderd slachtoffers gemaakt. Ted wordt op 16 augustus 1975 opgepakt en veroordeeld tot de doodstraf. Hij weet nog twee keer te ontsnappen maar is op 24 januari 1989 geëxecuteerd. 

Een heftig boek, waarin alles gedetailleerd beschreven wordt, maar ook de betrokkenheid en het ongeloof van Ann voelbaar is. Als lezer raakt dit boek je op meerdere manieren. Ongeloof dat iemand zo misdadig kan zijn en verontwaardiging dat hij zolang door kon gaan. De moorden, de gevonden lijken zijn zo realistisch beschreven dat het soms teveel wordt. De onmacht van de politie, de wanhoop die er soms was tijdens de zoektocht naar de moordenaar en de opluchting die er is als hij gepakt wordt, alles wordt heel voelbaar beschreven. Een boek dat een lezer alle emoties laat voelen en veel indruk maakt. Heel terecht dat dit in de tijd van aanslagen en moorden, maar ook van overlast van verstoorde mensen opnieuw uitgebracht is. Het laat zien dat het gevaar overal op de loer kan liggen.