Nadja werd op vijftienjarige leeftijd veroordeeld voor moord en belandt in de gevangenis. Na haar vrijlating bouwt ze een leven op in Berlijn waar ze werkzaam is als assistente bij een advocatenkantoor. De vrouw van haar baas roept haar hulp in en Nadja geeft hier gehoor aan. Dat had ze misschien beter niet kunnen doen. Het verleden lijkt haar parten te spelen want 'eens een moordenaar, altijd een moordenaar?'. 

Het verhaal start met een brief. Het is onduidelijk wie deze brief schrijft en aan wie deze is gericht. In het begin is het goed opletten. Verschillende verhalen worden lukraak door elkaar verteld en dat voelt verwarrend. Nadja vertelt haar verhaal en dit verhaal wordt afgewisseld door brieven en flashbacks naar gebeurtenissen die vijf jaar eerder hebben plaatsgevonden. Het duurt een tijd voordat je een aantal puzzelstukjes op de juiste plaats kunt leggen, maar dan is het boek moeilijk weg te leggen. Het verhaal 'pakt' je en de vraag wat er in 1999 is gebeurd, blijft door het hoofd spelen. Zoals we zijn gewend van Hausmann worden de personages grondig uitgediept en vooral Nadja kruipt in je hoofd. Ook Gero, haar baas, en zijn vrouw Laura krijgen voldoende aandacht. Door het gehele verhaal hangt een beklemmende sfeer. Wanneer je denkt te weten hoe het een en ander in elkaar steekt, komt daar de grote plotwending en speelt Hausmann een psychologisch spel met de lezer. Het is knap hoe Romy Hausmann al die verhaallijnen bij elkaar weet te brengen en dan ook nog een verrassend einde neer weet te zetten. 

Slapeloos is een psychologische thriller, in het begin wat verwarrend, met een verrassende ontknoping. Het is met recht een waardige opvolger van Dag en Nacht.