In Jij alleen maken we kennis met Paul en Iris. Beiden zijn toe aan een nieuwe uitdaging in hun leven. Paul werkt als bewaker in de metro van Stockholm en hij staat eindelijk weer open voor de liefde na de dood van zijn vrouw. Iris, een freelance designer, heeft ook genoeg van haar eenzaamheid. Wanneer Iris pech heeft met haar auto duikt Paul op uit het niets. Hij helpt haar met het verwisselen van haar autoband, zodat ze op tijd op haar afspraak kan zijn. Paul en Iris houden contact, zij valt als een blok voor hem en het stel heeft alleen nog maar oog voor elkaar. Maar is hun relatie wel zo goed als dat het lijkt? Paul lijkt altijd op het juiste moment te weten wat Iris nodig heeft en Iris' wereldje wordt steeds kleiner. Haar vrienden hebben zo hun twijfels, en terecht.

De schrijfstijl is eenvoudig en het verhaal wordt afwisselend, en in korte hoofdstukken, verteld vanuit de personages Paul en Iris. In Jij Alleen draait het allemaal om het verlangen naar geborgenheid en de droom om onmisbaar te zijn voor de ander. Een droom die heel anders uitpakt. Het verhaal kabbelt wat voort en komt niet echt op gang. Het mist de spanning die juist voor een thriller zo essentieel is.

De plot is goed, maar helaas niet erg verrassend. Hoewel het al vrij snel duidelijk is hoe het verhaal in elkaar zit, daagt het wel uit om verder te lezen. Je wilt gewoon weten of je vermoedens juist zijn en op welke manier dit tot uiting komt. Aan het eind van het boek komt er nog wat spanning, wat daarna ook weer meteen wegzakt.  

Jij alleen is een aardig boek om te lezen maar mist de spanning van een thriller.