Op de avond van de begrafenis krijgt Kate een sms van de moordenaar. De politie tast volledig in het duister en Blaire, die samen met haar man misdaadverhalen schrijft, beslist zelf op onderzoek uit te gaan. Wanneer blijkt dat de dader zich waarschijnlijk in de nabije omgeving van Kate bevindt en er meer dreigende berichten komen, gaat Kate er stilaan mentaal onderdoor. 

Liv Constantine is de schrijversnaam van het duo Lynne en Valerie Constantine. Omdat ze meerdere staten van elkaar verwijderd wonen, schrijven ze hun verhalen via e-mail en facetime. De laatste getuige speelt zich af in de rijke klasse van Baltimore. De beschrijving van de weelde en rijkdom is dan ook overvloedig aanwezig. De schrijver heeft een vlotte schrijfstijl en zet de verschillende, soms complexe personages goed neer. Het verhaal wordt afwisselend beschreven vanuit het perspectief van Kate en Blair. Bij Kate ligt de nadruk vooral op haar psychisch lijden. Dat lijden wordt voor een groot stuk verklaard door ervaringen uit het verleden, maar ook door de moord op haar moeder en de dreigementen aan haar adres. Blair gaat in haar hoofdstukken actief op zoek naar de dader en legt op die manier allerlei mogelijke daders en motieven bloot. Het zet je als lezer wel aan het denken, want het is nooit echt duidelijk wie de echte dader is. 

De afwisseling tussen beide perspectieven geeft een duidelijk zicht op twee persoonlijkheden en de verschillen tussen de twee vroegere beste vriendinnen. Ze bevatten echter ook vrij veel herhaling en terugkeer naar het verleden, waardoor het verhaal een traag verloop kent. Er zou wel wat meer schwung in mogen zitten. Op het einde van het verhaal wordt er ook nog een soort van epiloog aangebreid die niet absoluut noodzakelijk is.

De laatste getuige is een thriller die de psychologische strijd tussen dader en slachtoffer schitterend weergeeft.