Het prominente mannenhoofd op de cover met daarachter een trap op rennende man richting een stad geeft de strekking van het verhaal goed weer. In Dodenstoel worden de personages Hamer en Panka geïntroduceerd en het begin van een serie is geboren. In Zonder genade lees je dat hun rollen verder worden uitgewerkt en hun vooralsnog tijdelijke samenwerking voortgezet wordt. Aanvankelijk stonden ze onwennig tegenover elkaar. In Zonder genade is dat een stuk beter, waardoor de personages groeien. Daarnaast zijn er nog twee karakters die ook weer aan bod komen: Melissa en Raaf. Deze bijrollen zijn sterk weergegeven en versterken het verloop van het verhaal. De schrijfstijl is kort en bondig en dat past bij het verhaal. De taken die ze moeten volbrengen zijn ook kort, krachtig en duidelijk. Het is vlot en meeslepend geschreven met niet te lange hoofdstukken waardoor het verhaal prettig loopt met scènes in verschillende steden. Beeldig beschreven als in een film. Er zit een duidelijke lijn in de plot en het loopt steevast richting de ontknoping. Voor mij kwam die niet als een complete verassing, maar het was wel spannend en passend bij het verhaal. Het heeft volop actie in zich, en deze scènes worden afgewisseld met momenten van rust. Er gaat een bepaalde kracht vanuit en het leest prettig, zonder te moeilijke zinnen en het verhaal zelf zit niet ingewikkeld in elkaar. Omdat er zo veel ontwikkelingen zijn blijf je alert. Door het terrorisme is het een verhaal van deze tijd. Het behandelt maatschappelijke problemen en er wordt naar bepaalde gebeurtenissen verwezen waardoor de geloofwaardigheid toeneemt. Het internationale belang maakt het specifiek en uniek. 

Zonder genade is een realistisch en geloofwaardig boek met een internationaal tintje.