De proloog van De perfecte engel start direct spannend. Daarna zakt de spanning iets weg om op een bepaald moment weer op te laaien. Het verhaal kruipt onder je huid. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, Lisa, Sander en Bo. Boven de hoofdstukken staat steeds de dag, tijd en naam van de persoon die aan het woord is. Hierdoor blijf je doorlezen. De korte hoofdstukken dragen hier ook aan bij. De cursieve teksten en de gedeeltes van Bo verhogen de spanning. De schrijfstijl van Eva Nagelkerke is prettig leesbaar en er wordt gebruik gemaakt van eenvoudige taal, zodat het heerlijk snel leest. De personages zie je goed voor je en de emoties zijn voelbaar: De twijfel die Lisa ervaart, de verhalen die Bo vertelt, zijn geschreven alsof het vanuit het kindje komt en de overbezorgdheid van de moeder Noëlle. Eva Nagelkerke heeft de kwaliteit om de lezer steeds op het verkeerde been te zetten. De plottwisten zijn hier debet aan. Niet alles is wat het lijkt, is een veelgehoorde term en is perfect van toepassing op De perfecte engel. 

De perfecte engel is een psychologische thriller die onder de huid kruipt, een pageturner en een aanrader.