Het verhaal start in het heden met de moord op Lisbet. De bijna gepensioneerde inspecteur Persvik lijkt een duidelijke zaak te hebben, het vreemde gedrag van Lisbets ex lijkt te wijzen op schuld. Tijdens zijn onderzoek komen er echter steeds meer personen in beeld en langzaam ontvouwt zich een ingewikkeld raadsel dat zijn oorzaak in het verleden lijkt te hebben. De kaartenmaker voelt als een wat atypische scandi thriller. Geen uitgestrekte bossen, besneeuwde fjorden of een naar de fles grijpende rechercheur. De verhaallijn rond de moord op Lisbet speelt zich af in het heden. Dit wordt afgewisseld met een verhaallijn in het verleden, en dan meer specifiek in het jaar 1999. De link met alle gebeurtenissen in het heden wordt direct duidelijk, maar hoe het verleden en het heden in elkaar grijpen is een enorme puzzel die gelegd moet worden door Persvik en zijn onbekwame teamleden. Alleen de jonge agente Oda vormt daarop een frisse uitzondering, ze is slim maar eigengereid. Persvik heeft moeite om haar bij te houden, in toom te houden en haar op waarde te schatten. 

Hemming heeft een mooie manier van schrijven. Geen lange beschrijvingen van de omgeving of de kracht en invloed van de natuur. Ze richt zich vooral op de personages, en dat zijn er behoorlijk wat. Ze weet iedereen een verdacht trekje te geven, waardoor een zaak die in eerste instantie zo eenvoudig lijkt, dit allesbehalve blijkt te zijn. De kaartenmaker zelf is een tot in de puntjes uitgewerkt personage met een ingewikkelde en diepgaande problematiek. Zelden wordt de psychologie achter een persoon zo nauwgezet en realistisch uitgewerkt. De plot bevat daardoor meerdere lagen en is zorgvuldig opgebouwd. Het enige kleine puntje van kritiek kan zijn dat motief en middelen van de dader niet voor honderd procent geloofwaardig aanvoelen. Dit doet verder niets af aan de spannende ontknoping en de verrassende epiloog. 

De kaartenmaker is een prima thriller die erin slaagt de aandacht van de lezer constant vast te houden met een spannend verhaal en sterke, uitstekend uitgewerkte personages.