J.P. Delaney is een pseudoniem van auteur Tony Strong, die onder meerdere namen boeken schrijft, waaronder crime mysteries en historische romans met een duidelijk food-thema. Onder de naam J.P. Delaney schrijft hij psychologische thrillers. Eerder kwam Het vorige meisje bij uitgeverij Cargo uit, en dit jaar volgde Geloof mij.

Claire Wright is een Britse actrice die het probeert te maken in de Big Apple. Ze heeft alleen één probleem: zichzelf. Door haar eigen toedoen komt ze niet meer aan de bak in Engeland en ze heeft nog geen greencard waardoor ze nauwelijks een baan kan aannemen. Puur uit nood laat ze zich inzetten als lokaas door rijke vrouwen die hun man willen betrappen op vreemdgaan. Als een van haar clienten op gruwelijke wijze wordt vermoord, wordt ze genoodzaakt de rol van haar leven te spelen. Letterlijk en figuurlijk, want terwijl zij denkt dat ze zich inzet om de werkelijke dader aan het licht te brengen, duwt de politie haar verder de duisternis in als mogelijke verdachte. De vraag is uiteindelijk: wat is echt, en wie doet alsof?

J.P. Delaney heeft een hele fijne schrijfstijl waardoor het verhaal leest als een trein. Met heldere vlotte zinnen neemt hij de lezer mee in het leven van Claire Wright. Een intrigerend leven waar helaas iets teveel aandacht aan wordt besteed waardoor het verhaal niet tot leven komt, maar meer een goed geschreven verslag is van een actrice die de rol van undercover met verve speelt. Het verhaal wordt volledig vanuit Claire Wright verteld. Een personage dat complex en intrigerend is, waardoor ze geen moment verveelt. J.P. Delaney heeft haar goed vormgegeven waardoor ze, zelfs in haar duistere momenten, sympathiek overkomt. Haar ervaringen in het theater en op de toneelacademie zijn met gevoel voor detail omschreven. Wat wel het verhaal tegenwerkt zijn de intenties van de auteur die duidelijk door haar verhaal heen schemeren. Claire is actrice en vanaf het begin af aan benadrukt ze dat niets is wat het lijkt en dat ze zelf soms ook niet weet waartoe ze in staat is of het onderscheid kan maken tussen wat echt is en wat niet. Doordat dit er zo dik bovenop ligt, weet je als lezer al dat je op het verkeerde been gezet gaat worden. De "verrassende"wendingen worden daardoor eerder ongeloofwaardig dan schokkend. Dit wordt versterkt doordat de auteur veel tijd besteed aan details die interessant zijn voor toneelliefhebbers, maar het verhaal te lang oprekken. Hierdoor verslapt de spanningsboog aanzienlijk. De psychologie achter de personages en het vraagstuk hoever je zou gaan voor echte liefde is een interessant thema, maar sneeuwt onder in het hele verhaal omtrent Claire en Patrick. Ook worden sommige gebeurtenissen afgeraffeld en lijken ze enkel te zijn ingezet als trucje om de lezer op het verkeerde been te zetten. Het einde is op zich wel goed afgewerkt, maar voldeed helaas niet aan de verwachtingen die in het begin aangewakkerd worden.

Geloof mij is dankzij de vlotte schrijfstijl een echte pageturner, qua verhaal had het wat dieper mogen gaan, maar het is zonder meer een thriller met een aantal verrassende wendingen.