Yrsa Sigurdardóttir heeft de IJslandse nationaliteit. De achternaam is een patroniem, geen achternaam; deze persoon wordt aangeduid met de voornaam Yrsa. Sinds 1998 schrijft ze zowel misdaadromans als kinderfictie. Het hoofdpersonage in haar misdaadromans is de advocaat Thóra Gudmundsdóttir. Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en een carrière als civiel ingenieur. De opvallende cover van DNA maakt nieuwsgierig naar het verhaal. DNA is het eerste deel uit de trilogie Childrens House genaamd.

Het verhaal start met een voorwoord in 1987. Drie kinderen worden uit elkaar gehaald voor adoptie. Het is onzeker wie de vaders zijn. We maken een tijdsprong naar 2015. Elisa is alleen thuis met haar kinderen. Haar man is een week op congres. Haar dochtertje wekt haar en vertelt dat er iemand beneden is. Elisa gaat uiteindelijk kijken en er is inderdaad een indringer in huis. Op gruwelijke wijze wordt ze vermoord terwijl haar dochtertje onder het bed gekropen is. De zoontjes slapen en worden ’s ochtends op blote voetjes op straat gevonden door een buurvrouw. De jacht op de dader start. Voor Huldar is het zijn eerste klus als leidinggevende en samen met zijn team probeert hij de dader te vinden. Het lijkt een hopeloze zaak als het tweede slachtoffer wordt gevonden. Deze persoon is ook weer op een gruwelijke manier vermoord. Wat betekenen de gecodeerde berichten die Karl opvangt?

In eerste instantie is het niet duidelijk wat het voorwoord met het verhaal te maken heeft. Later wordt dit duidelijk. Het verhaal komt langzaam op gang, mede veroorzaakt door de achtergrond van bepaalde personen en veel uitleg. Pas in het tweede deel komt de spanning meer en meer naar voren en krijgt het verhaal meer vaart. De personages Huldar en Freya worden degelijk neergezet en vormen duidelijk ‘echt’ mensen. Ook Karl, de radioamateur wordt voldoende beschreven om een compleet beeld van hem te krijgen. Hij en zijn vrienden zijn alle drie mannen die nergens bij horen, ze vallen buiten de maatschappij. Yrsa beschrijft niet letterlijk hoe de gruwelijke moorden worden gepleegd maar de lezer krijgt het complete plaatje in het hoofd. Yrsa heeft een uitgebreide stijl om het verhaal te vertellen en de IJslandse namen is een kwestie van wennen. De lezer moet geduld hebben, maar de plot zit goed in elkaar en het einde komt als een verrassing. Yrsa heeft met DNA de dader gruwelijke moorden laten plegen waarbij tijdens het lezen de lezer een sterke maag moet hebben. Hopelijk zit in het tweede deel iets meer vaart waardoor de spanning sterker aanwezig is.