Ondertussen wordt Cyrus opgeroepen bij een zaak in Nottingham. Een man is vermoord en diens dochter Maya is ontvoerd. Even later wordt een tweede vrouw ontvoerd. De enige getuige is Evie Cormac, de getroebleerde tiener met een gave en een oude bekende van Cyrus. Om de twee vrouwen te vinden, zullen ze samen op zoek moeten naar antwoorden uit het verleden, en ze weten beiden dat dat nooit zonder gevaar is.

Meisje zonder hoop is de derde thriller uit de serie met forensisch psycholoog Cyrus Haven en zijn huisgenote Evie Cormac. Om de beurt komen zij in een hoofdstuk aan bod in de ik-vorm. Zo wordt het verhaal door hun beider ogen beleefd. 

Een intrigerende openingszin die heel wat belooft, maar helaas maar matig begint. De spanning is de eerste hoofdstukken ver te zoeken. Cyrus broer Elias komt twintig jaar na de moorden vrij uit de gesloten psychiatrische inrichting Rampton. Cyrus moet besluiten of hij de man die hem zijn jeugd ontnam kan vergeven. Ondertussen wordt zijn hulp ingeroepen bij de moord op weduwnaar Rohan Kirk en de ontvoering van zijn ongehuwde dochter Maya. Kort daarna verdwijnt nog een vrouw en toevallig is Evie de enige getuige. Een getroebleerde jonge vrouw met een gave: ze weet wanneer iemand liegt of niet. Om de twee vrouwen te vinden, zullen de twee protagonisten Cyrus en Evie samen op zoek moeten naar antwoorden uit het verleden, en ze weten dat dat nooit zonder gevaar is. Wat volgt is een zoektocht die goed in elkaar steekt. Robotham weet precies hoe hij zijn spanningsboog hoog moet houden, maar zakt soms ook even in. Ook zet de auteur commissaris Lenny Parvel, die Cyrus vanaf de moorden heeft bemoederd goed neer, net zoals hoofdinspecteur Hoyle. Een fraaie bijrol is weggelegd voor de schizofrene Elias. 

Meisje zonder hoop leest door de korte hoofdstukken snel. De wisseling tussen de ongepaste en botte Evie en de rustige Cyrus is top. Een duo waarover je beslist meer wil lezen.