ISBN: 9789460236792
Uitgever: Boekerij
Editie: E-book
Overige edities:
2013
 |
Omschrijving:
Elin zoekt na een verbroken traumatische relatie haar heil in een nieuwe stad en een nieuwe baan. Ze wil helemaal opnieuw beginnen en haar verleden achter zich laten. Vooral Daniel, haar charmante maar ook gewelddadige ex, wil ze vergeten.Het lijkt haar aardig te lukken: haar baan is uitdagend, en ze besluit haar oude liefde voor toneel nieuw leven in te blazen door zich bij een toneelgezelschap aan te sluiten. Als ze op de toneelclub echter een oude bekende tegenkomt, wordt ze geconfronteerd met gebeurtenissen uit haar verleden die ze liever zou vergeten. Waarom voelt ze zich toch altijd een slachtoffer? Elin komt voor een drastische keuze te staan: als ze niet weer het slachtoffer wil worden, zal ze het heft in eigen handen moeten nemen. Ze stelt een actielijst op met opdrachten die niets en niemand ontzien. Een confrontatie met haar ex in de psychiatrische inrichting waar hij verblijft, is hiervoor onontkoombaar. Lukt het haar deze opdrachten uit te voeren en voor eens en voor altijd af te rekenen met haar verleden?
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Simone Konings op 29 juni 2013:
Dat het niet eenvoudig is een spannende thriller te schrijven, bewijst Nathalie Pagie met haar debuut De toneelclub. Hoofdpersoon Elin van Driel zoekt na een traumatische relatie met de gestoorde Daniël haar heil in een nieuwe stad en een uitdagende baan. Ze wil het verleden vergeten, en dat lijkt haar nog aardig te lukken ook. Ze is blij met haar nieuwe appartement en voelt zich op haar plek op het werk. Om haar passie voor toneel nieuw leven in te blazen, sluit ze zich aan bij een plaatselijk toneelgezelschap. Daar komt ze haar oude klasgenoot Sirpa weer tegen, die haar altijd flink heeft gepest op de middelbare school.
Op dat moment begint voor Elin opnieuw de ellende. En, spijtig genoeg, ook voor de lezer. Het geklaag van Elin, die zich maar blijft afvragen waarom ze toch steeds vervalt in een slachtofferrol, is behoorlijk irritant. Je zou haast willen dat Sirpa haar weer eens te grazen nam. Gelukkig bedenkt ook Elin dat ze zo niet verder kan: 'De tijd van de lieve passieve Elin is voorbij'. Ze stelt een lijst op met door haar uit te voeren opdrachten. Omdat Sirpa echt niet aardig voor haar is, besluit ze dat die dan maar uit de weg moet worden geruimd. De manier waarop zie je al van mijlenver aankomen. Tussentijds rekent Elin af met haar bemoeizuchtige moeder en durft ze eindelijk 'nee' te zeggen tegen haar beste vriendin.
De toneelclub is zo uit. Nathalie Pagie schrijft eenvoudig. Maar helaas ook saai. En woorden als ‘trrrrr trrrr’, ‘trrrrrring’ - er wordt wat afgebeld in het boek - komen het leesplezier niet ten goede. Haar taalgebruik is hier en daar bovendien oubollig, en de dialogen zijn te gekunsteld.
Een vrouwenthriller is De toneelclub wel degelijk. Alle ingrediënten zitten erin: een vrouwelijke hoofdpersoon, met een beste vriendin, een bemoeizuchtige moeder en een sadistische ex. Elin verandert bovendien van een onzeker typje in een vrouw die niet langer over zich heen laat lopen. Het is een personage waar sommige lezers zich wellicht deels in zullen herkennen. De verwijzing naar de Griekse mythologie is dan ook wel weer knap gedaan. Maar op geen enkel moment wordt het verhaal spannend. En dat is toch wat je verwacht bij een thriller.
Nathalie Pagie is inmiddels bezig met een tweede boek. Het is te hopen dat haar nieuwe thriller meer behelst dan deze flinterdunne voorspelbare vertelling. En dat er geen personages meer in voorkomen zoals buurman Rogier met zijn rare beestenhobby. Want zijn rol in De toneelclub is me nog steeds volstrekt onduidelijk.
Bezoekersreacties:
Pauline (38) op 26 maart 2015:
Nou nou, wat een boek! Dat er een uitgever zo aardig is gekregen om dit te willen verspreiden. Geen spanning, geen geloofwaardige karakters (die vriendin? John? De onplaatsbare buurjongen? Elin zelf? Helaas! Allemaal nep en eendimensionaal.) Een dom verhaal zonder diepte dat je alleen maar uitleest omdat je niet kan geloven dat het echt zo treurig gesteld blijft. Serieus. What a waste.
Oordeel:
westmus (45) op 29 november 2013:
Een hele mooie cover die nieuwsgierigheid van de lezer wekt. Een vrouwengezicht verborgen achter een masker. Als je dan leest dat het een literaire thriller is vraag je jezelf af wie hier iets te verbergen heeft. Het prikkelt mij om te starten met lezen.
Het boek begint met een zin uit een song van Carly Simon en een gedicht van Percy Shelley. De inhoud van die twee heeft te maken met de inhoud van het boek, snap je later. Dit vind ik altijd fijn bij aanvang van een boek. Maakt mij nieuwsgierig naar het verband.
De proloog is een vlammende start van het boek, je wordt er echt ingegooid. Het boek zelf bestaat uit korte hoofdstukjes waardoor je precies door het boek heenvliegt.
Eline, het hoofdpersonage is een eerder teruggetrokken type dat eindelijk de stap zet om na een traumatische relatie alleen te gaan wonen. Je voelt dat ze vol goede moed zit maar naarmate het verhaal vordert voel je dat dingen uit haar verleden haar functioneren belemmeren. Haar leven werd bepaald door een aantal trauma’s die heel gevoelig en aangrijpend beschreven worden. Eigenlijk vind ik dit een psychologische thriller met humor, regelmatig moest ik lachen bij bepaalde situaties. Haar personage is zo mooi uitgewerkt, je voelt hoe de spanning in haar stijgt tot op een hoogtepunt. Dan zitten we ongeveer halfweg het boek. De beslissing die Elin dan neemt vind ik persoonlijk top. Als lezer heb je dan een ‘yes-gevoel’. Het plot zit mooi in mekaar je leeft helemaal mee met Elin. Je merkt dat ze zelf toch ook een bizar kantje vertoont.
De afwikkeling van het verhaal is goed gevonden. Ik stond op het verkeerde been. Daar hou ik wel van, niet te voorspelbaar.
De epiloog geeft nog een leuk extraatje aan het verhaal en las ik met de glimlach.
De toneelclub is voor mij een hele mooie compacte psychologische thriller met humor. Ik ben zeer benieuwd naar de opvolger van dit debuut.
Oordeel:
|
|
|
|
|
Prijs: € 11,99
