De schrijfster Louise Penny staat bekend om haar sfeerbeschrijvingen. Daarom is het onderwerp van Een schitterend mysterie bij uitstek geschikt voor een boek van haar hand. Een klooster, Saint-Gilbert-Entre-les-Loups, dat afgelegen ligt in de wildernis van Noord Québec. Buitenstaanders worden niet toegelaten. Sterker nog, tot voor kort wist niemand van het bestaan van dit klooster. Het gaat om een kloosterorde die al 400 jaar ondergedoken leeft sinds zij gevlucht is voor de inquisitie. De monniken hebben allemaal een eigen talent, de een verbouwt groenten, een andere is goed met dieren of maakt erg lekkere chocoladebessen maar één ding hebben zij allemaal gemeen, ze hebben een fantastische stem. Het zingen is voor hen de manier om in contact te staan met God. Verder hebben zij de stiltegelofte afgelegd waardoor de zang ook hun belangrijkste communicatiemiddel is. In een omgeving waar weinig gesproken wordt is men vooral gevoelig voor minuscule gebaren en lichaamstaal. 

De monniken leven in harmonie totdat hun Gregoriaanse gezangen op een CD terecht komen en de wereld voor het eerst in 400 jaar weer kennismaakt met deze Gilbertijnse monniken waarvan men dacht dat ze uitgestorven waren. Tot hun grote verbazing wordt de CD een enorme hit. Het zet het gezapige kloosterleven op zijn kop. Helemaal als op een dag de prior, de dirigent van het koor, dood gevonden wordt in de privé tuin van de abt. Dan moeten de deuren open voor de politiemensen die de moord komen onderzoeken, Armand Gamache en Jean-Guy Beauvoir. Beiden hebben een roerig verleden dat nog niet helemaal verwerkt is. 

Met de sfeerbeschrijving zit het wel goed, dat had ik ook niet anders verwacht. Het verhaal is heel subtiel opgebouwd. Soms ging het naar mijn idee te langzaam. Maar toch kun je als lezer het boek niet wegleggen en hoe verder je komt hoe meer je tot de conclusie komt dat het heel knap in laagjes wordt opgebouwd. Het verhaal bezit de nodige mysterie; geheime kamers, een schat en onderlinge verhoudingen die op het eerste gezicht heel harmonieus zijn. Maar als Armand en Jean-Guy langer door blijven vragen, hier en daar een steek onder water uitdelen, blijkt deze harmonie slechts schijn. Een mooi verhaal dat het kloosterleven tot leven brengt en je kunt de liederen bijna horen zoals ze beschreven worden. De plotlijn is goed verwerkt. Het is geen flitsende thriller maar een boek dat het verdient om gelezen te worden en dat dan langzaam bezit neemt van de lezer. Als je het boek dichtslaat is het einde bevredigend, maar het laat tevens ruimte over voor een vervolg. Het liet mij in ieder geval fantaserend achter, over hoe de levens van Armand en Jean-Guy verder zullen gaan na deze onderdompeling in een levensstijl die vraagt om rust en inzicht. Een aanrader voor mensen die in deze tijd van harde en gruwelijke thrillers een rustpuntje zoeken met een mysterie dat zich heel langzaam ontvouwt.