Linda van Rijn mag, voor wie van vrouwenthrillers van eigen bodem houdt, geen onbekende naam zijn. Zij leverde inmiddels aardig wat boeken in dit genre af, die zich veelal afspelen op bekende vakantiebestemmingen. Van Villa Toscane tot Blue Curaçao, van Winterwereld tot Zandvoort aan Zee. Juist dankzij de setting van haar boeken worden ze vooral tijdens vakanties verslonden, al is het ook geen straf om ze thuis op de bank te lezen. Opvallend aan Provence is dat het verhaal behoorlijk aan de korte kant is voor een thriller. De papieren versie telt 192 pagina’s en valt, dankzij de vlotte schrijfstijl, binnen iets meer dan een uurtje wel uit te lezen. Lekker, voor wie daarnaar op zoek is, maar het heeft ook zo zijn nadelen. Een dergelijk kort boek kent weinig tijd om de personages echt goed op te bouwen, waardoor deze wat oppervlakkig blijven. Zonde, want in de basis zijn zij best interessant. Meer achtergrondinformatie over Bram had hem wat minder cliché kunnen maken, terwijl ook zijn bruid Leila vast en zeker meer te vertellen kon hebben dan nu het geval was. Meer pagina’s hadden ook de mogelijkheid geboden om het verhaal wat verder op te bouwen. Het springt nu redelijk van de hak op de tak, en leest bijna als een kortverhaal. Hierdoor is er minder echte spanning in het boek aanwezig dan men bij een thriller zou hopen, en voelt het boek vooral als een tussendoortje. Een lekker tussendoortje, dat wel, want het verhaal weet prima te boeien. 

Provence is een boek om binnen een middagje uit te lezen. Verwacht geen uitgebreid uitgewerkte personages of een plot dat zich langzaam ontwikkelt, het is vooral een prima verhaal voor even tussendoor. Een thriller in een heerlijk decadente setting die snel ‘to the point’ komt.