Omschrijving: Libby Day was zeven toen haar moeder en twee zusjes werden vermoord. Libby wist het huis te ontvluchten, de ijskoude januarinacht in. Ze verloor een paar vingers en tenen maar overleefde, en getuigde tegen haar broer Ben, die werd veroordeeld voor de slachtpartij. Vijfentwintig jaar later is het genootschap de “Kill Club” nog altijd geobsedeerd door de zaak. Ze vragen Libby om detail, bewijzen waarvan ze hopen dat het Ben zal vrijpleiten. Zij ziet een kans om geld te verdienen aan haar tragische geschiedenis.Tegen vergoeding zal ze contact zoeken met de nog levende betrokkenen. Tijdens Libby’s zoektocht springt het verhaal terug naar januari 1985. De gebeurtenissen van die dagworden herbeleefd door de ogen van Libby’s gedoemde familieleden, inclusief Ben, een eenzame, sombere puber. Stukje bij beetje komt de onvoorstelbare waarheid naar boven...
Libby Day is een volwassen vrouw die sinds haar zevende een trauma – bekend staand als de prairiemoorden van Kinnakee - met zich meedraagt. Door haar getuigenis belandde haar oudere broer Benjamin op vijftienjarige leeftijd voor levenslang achter de tralies voor de moord op moeder Patty en de twee oudere zussen Michelle en Debby, respectievelijk tien en negen jaar. Vader Runner Day was toen al uit beeld. Libby heeft sindsdien geprobeerd om de draad van haar leven weer op te pakken. Terend op de gulle giften van mensen die haar lot destijds hebben aangetrokken blijft ze hangen in een schemerwereld waar het voor haar veilig toeven is. Vierentwintig jaar na dato – haar vermogen is inmiddels drastisch geslonken – wordt Libby benaderd door de penningmeester van de Kill Club, Lyle Wirth. Deze club wil de waarheid boven tafel krijgen in zaken waarin vermoed wordt dat de verkeerde persoon voor een misdrijf is veroordeeld. Ze stemt in en zegt haar medewerking toe als ze hoort dat men haar hier goed voor zal betalen, maar blijft lang geloven in haar eigen waarheid. Het verhaal schakelt van het heden naar het verleden en volgt ook haar moeder Patty en broer Ben in de periode voorafgaand aan het misdrijf. Dit gebeurt mooi overzichtelijk en hierdoor leer je de karakters en hun beweegredenen goed kennen. Libby Day is geen persoon waarmee je je verbonden voelt maar gaandeweg ga je haar begrijpen. Puntje van kritiek is een slordig foutje op pagina 318 waar het opeens twee jaar later is dan de bedoeling is. De auteur – die drie jaar geleden haar debuut Teerbemind op de markt bracht – weet met deze opvolger een thriller van formaat neer te zetten. Psychologisch een kunststukje, qua spanning een verhaal dat je bij de lurven pakt. Duisternis is een eersteklas vrouwenthriller, ondanks het ongrijpbare wat de karakters blijven houden.
Bezoekersreacties:
Jazz (37) op 7 april 2011:
Tweet beste boek dat ik in tijden las! Niet zo voorspelbaar, je wordt meteen het verhaal ingezogen. Hoop dat er gauw meer van haar volgt. Oordeel:
Karin Krijnen (53) op 16 maart 2011:
Tweet Je komt niet goed in het boek, vond het jammer dat ik hem gekocht had, nee voor mij verlopig geen boeken meer van haar.. Oordeel:
Justine (53) op 16 september 2010:
Tweet Duisternis van Gillian Flynn is niet mijn boek, erg traag en zo verwarrend, kon er soms geen touw aan vast knopen, dus weer terug gebracht naar de bieb.
Oordeel: