Bestel bij Bol.com
Oordeel:
ISBN: 9789461091307
Uitgever: De Crime Compagnie
Editie: Midprice
Verschenen: 2015
|
|
Recensie(s):
vrouwenthrillers.nl - Karin Bisschops op 4 januari 2014:
Ik volg je is inmiddels de achtste thriller van Marelle Boersma. Het fictieve verhaal is gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen van twee vrouwen die jarenlang gestalkt zijn. Uniek was, dat tijdens het schrijven van dit verhaal, de lezers van Marelle mee konden denken en beslissingen mochten nemen over locaties en namen; een interactieve thriller dus. Inmiddels is ze volop bezig met thriller nummer negen met de titel Nobody. Deze verschijnt waarschijnlijk in mei van 2014. Ook geeft Marelle schrijftrainingen, die voornamelijk gericht zijn op spannend schrijven.
Het verhaal van Ik volg je speelt zich af in een klein dorpje waar het geloof een belangrijke plaats inneemt. Daar woont Pien samen met haar vijfjarige dochtertje. Ze heeft niet veel vrienden in het dorp, maar houdt onbewust ook mensen op een afstand. Dit heeft te maken met een gebeurtenis uit haar verleden. Ze heeft een goede vriend, René, die zich graag in vrouwenkleding kleedt. René adoreert zijn sterke vriendin Pien en neemt vaak de vaderrol op zich.
Op een dag wordt Pien uitgenodigd door haar collega Theo voor een etentje. Hij is ervan overtuigd dat Pien en hij voor elkaar geschapen zijn. Vanaf die dag verandert het leven van Pien drastisch. Waar ze gaat of staat, altijd is Theo in de buurt. Op indringende wijze neemt hij de controle over en gaat hierin tot het uiterste. Voor de buitenwereld is hij een innemende en correcte man die niets verkeerd kan doen. Pien twijfelt aan zichzelf. Zit het dan alleen maar in haar hoofd? Heeft ze het zelf uitgelokt? Theo dringt zich op aan haar moeder en haar dochter. Zij zien niet hoe hij in werkelijkheid is en sluiten hem liefdevol in hun hart. Wat volgt is een bloedstollend verhaal waarin Pien steeds verder in het nauw gedreven wordt. Ze vreest dat het liefste wat ze heeft, namelijk haar dochter, gevaar loopt.
Door de proloog zit je meteen in het verhaal en wil je snel verder lezen zodat duidelijk wordt hoe het zover heeft kunnen komen. De schrijfstijl van Marelle is eenvoudig en prettig. Het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven en dit komt de spanning ten goede. Omdat de hoofdpersoon goed beschreven is, leef je met haar mee en voel je hoe haar radeloosheid haar leven gaat beheersen. De situaties en gebeurtenissen zijn gedetailleerd beschreven. Ondanks het feit dat het vrij snel duidelijk is wie de dader is, doet dit niet af aan het leesplezier. Het slot heeft nog een verrassende wending in petto. Met in het achterhoofd dat dit verhaal gebaseerd is op ware feiten maakt dat het verhaal extra bij je binnen komt. Het verhaal zit goed in elkaar en leest vlot. Als je hierin begint maak dan maar genoeg tijd vrij, het boek leg je pas weg wanneer het uit is.
Oordeel: 
Alle bezoekersreacties:
Mairim (55) op 24 juli 2023:
Zeer slecht en ongeloofwaardig boek! Tegenvaller, normaal beter boeken van Marelle Boersma
Oordeel: 
judith beerens (36) op 13 september 2015:
Jeetje wat een boek weer zeg!!! Pfff
Je heb geen idee hoe het is als je het zelf nog nooit hebt meegemaakt. Maar ik wilde haar zoveel goedbedoelde adviezen geven. Maar wat krijgt het boek een verassende wending zeg. Moest thuis echt ff mn verhaal kwijt. Heb nu nobody en ik volg je gelezen. Ga zeker de andere boeken lezen.
Oordeel:
Virna (48) op 4 februari 2014:
Ben het eens met de recensie hieronder. Het boek viel erg tegen. Ik kon niet meevoelen met de hoofdpersoon, ze deed vreemde dingen en er waren dingen erg toevallig waren. Op het eind blijf ik ook zitten met een paar vragen. En dat er op het laatst twee waren die zich anders hadden voorgedaan vond ik wat teveel.
Oordeel: 
Mieke Piersma (67) op 21 januari 2014:
Ik had veel meer van dit boek verwacht. Pien is een naiëve vrouw en maakt vreemde beslissingen, waardoor het verhaal ongeloofwaardig werd.
Bovendien vond ik het verhaal erg langdradig worden en ik vond het onbegrijpelijk dat ze in de benarde situaties geen politie er bij haalde.
Iemand die zo gestalkt en vastgehouden wordt belt toch als eerste de politie?
Theo en Renee zijn beide psychopaten die het op haar gemunt hebben, zij het ieder op hun eigen manier.
Jammer, ik heb betere boeken gelezen van deze schrijfster..dit boek kon mij in het geheel niet boeien en ik had er moeite mee om hem uit te lezen, omdat het naar mijn idee niet spannend genoeg was en te voorspelbaar. Ongeloofwaardig verhaal!
Oordeel:
Yvonne (45) op 16 januari 2014:
De eerste helft van dit boek las ik als een speer. Maar daarna werd het wat rommelig en ongeloofwaardig.
Pien wordt gestalt door Theo en weet niet wat ze daar mee aan moet. Ze probeert iedereen er van te overtuigen wat hij allemaal doet maar niemand gelooft haar. juist omdat Pien helemaal verder niks doet maakt haar wat naïef in mijn ogen. Er zijn toch een boel dingen die je kunt doen in ieder geval de politie inschakelen. Als later blijkt dat er nog iemand is die niet is zoals Pien denkt, maakt het allemaal een beetje ongeloofwaardig en teveel van het goede. Aan het eind bleef ik toch wel met vragen zitten waardoor ik het onbevredigend vond. Best wel jammer want het begon als een goed boek.
Oordeel:
bianca michels (38) op 13 januari 2014:
Ik had al enkele reactie's op dit boek gelezen en dacht dat het boek me wat zou tegenvallen, maar niets van dat! Ik vond het boek echt heel spannend en werd ook een beetje bang van Theo. Als ik niet aan het lezen was bleef het boek toch in mijn hoofd doorgaan en wilde ik eigenlijk zo snel mogelijk weer doorlezen. Voor mij was dit echt een goed boek!
Oordeel:
Marjolein (52) op 9 januari 2014:
Keek met hoge verwachting uit naar dit boek. Helaas teleurgesteld. Het verhaal wordt op een gegeven moment langdragdig en ongeloofwaardig. Jammer want Marelle schrijft prachtige boeken.
Oordeel:
westmus (45) op 29 december 2013:
Een cover die meteen aanspreekt zonder dat je de inhoud kent. Bij de titel kan je jezelf meteen een voorstelling maken. Deze twee samen maken dat je geprikkeld wordt. Na het lezen van het boek kan ik vertellen dat ik de foto op de cover nu ook begrijp. Geen cover die uit de lucht gegrepen is maar werkelijk verbonden is met het boek. Bij mij altijd een bonus waard.
Een heerlijke schrijfstijl heeft Marelle. Een proloog waardoor je met een schok in het verhaal wordt geworpen. Vloeiend word je daarna meegezogen in het verhaal. Levendige beschrijvingen die het allemaal erg tastbaar maken. De korte hoofdstukken maken ook dat het vlot leest. Het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven waardoor de spanning sterker is. Onder een aantal uitspraken in het boek heb ik een lijntje getrokken omdat ze zo mooi zijn en ik ze niet wil vergeten. Het hele plaatje klopt. Een boek waarin ik me qua schrijfstijl thuis voel.
Het hoofdpersonage Pien zou je zomaar zelf kunnen zijn. Een gewoon iemand met een leven met hoogtes en laagtes en verleden waarmee ze nog worstelt. Je krijgt een goed beeld van hoe ze functioneert en wat belangrijk is in haar leven. Dit speelt natuurlijk een rol in het hele verhaal. Door wat ze meemaakt zie je hoe al de dingen die belangrijk zijn voor haar aan het wankelen gebracht worden. De twijfel die bij haar ontstaat, het ongeloof, de onmacht, het gevoel alleen gelaten te worden, niet begrepen te worden in de situatie zijn zeer gedetailleerd beschreven. Je voelt met haar mee.
De verhaallijn vind ik heel mooi in mekaar zitten. Als lezer groei je mee in het versmachtende web waarin ze zit. Een web dat alleen zij maar ziet en haar omgeving niet begrijpt. Constant hou ik in mijn hoofd dat dit gebaseerd is op waargebeurde feiten. Het psychologische spel dat met haar gespeeld wordt is bijna horror. Meer ga ik hierover niet vertellen omdat ik dan misschien teveel prijs geef voor degenen die het nog niet gelezen hebben. Ik vond het alleszins nog heel verrassend allemaal. Zit knap in mekaar.
Een boek dat ik in één ruk uitgelezen heb omdat het mij bleef boeien. Ik kijk al uit naar Nobody, haar volgende boek.
Oordeel:
Esther (29) op 26 december 2013:
Dit boek heb je zo uit. Simpele schrijfstijl en niet echt spannend. Een aantal ongeloofwaardigheden die er in zitten vond ik jammer, denk toch dat het er bij echte stalking wel anders aan toe gaat. Hoofdpersoon vond ik erg naïef en ze deed dingen die iemand die gestalkt word echt niet doet.
Oordeel:
Natascha (43) op 16 december 2013:
Marelle Boersma heeft in een paar jaar tijd een goede naam opgebouwd met haar psychologische thrillers die allen gebaseerd zijn op actuele thema´s uit de samenleving. Tijdens de onderzoeksfase van haar boeken, spreekt zij uitgebreid met experts en ervaringsdeskundigen om op die manier een zo realistisch mogelijk verhaal te schrijven. Vaak loopt daardoor non-fictie vloeiend over in fictie. In eerdere thrillers kwam jeugdzorg, mantelzorg, draagmoeders en make-over tv-programma’s aan bod. Het onderwerp van haar nieuwste thriller Ik volg je is stalking. Voor het schrijven had Marelle Boersma uitvoerige gesprekken met twee slachtoffers van stalking. Het leverde een beklemmend, realistisch en bloedstollend verhaal op, dat zo maar waargebeurd zou kunnen zijn.
In een klein dorpje, midden in de biblebelt, woont de alleenstaande moeder Pien met haar vijfjarig dochtertje Eva. Ze is niet kerkelijk en heeft weinig aansluiting in het dorp. Op een kwade dag nodigt Theo Pien uit voor een etentje bij hem thuis. Door de manier waarop hij het vraagt, kan Pien niet anders dan de uitnodiging accepteren. Tijdens het etentje ontdekt Pien dat Theo de deuren van zijn huis op slot heeft gedraaid om haar te beletten naar huis te gaan. Theo is er van overtuigd dat Pien en hij voor elkaar zijn voorbestemd. Het lukt Pien niet om hem duidelijk te maken dat zij geen relatie met hem wilt en niet van zijn avances gediend is. Uiteindelijk weet Pien te ontsnappen. Al komt hiermee geen einde aan de nachtmerrie. Integendeel. De volgende dag blijkt dat Theo iedereen die het maar horen wilt, vertelt dat Pien en hij het zo goed samen hebben. Wat Pien ook doet, niets helpt om Theo en de anderen ervan te overtuigen dat ze geen relatie met Theo heeft of wilt. En dit is nog maar het begin. Theo weet zich op slinkse wijze in haar leven te werken en dringt zich op aan haar moeder en haar dochtertje die geen idee hebben hoe hij echt is. Daarnaast belt en sms’t Theo vrijwel continu met Pien of staat hij bij haar voor de deur. De politie kan en wil niets doen. Pien kan geen kant meer op en is radeloos.
Ik volg je is een beklemmende, bloedstollend spannende thriller met een akelig, naar verhaal. Net als Pien krijgt je het als lezer ook steeds benauwder. Overal is Theo, en er lijkt geen ontsnappen mogelijk. Je hoopt voor Pien dat hij in ieder geval van Eva afblijft. Je kan niet anders dan meeleven met Pien. Het verhaal van Pien is fictie. Voor te veel vrouwen in Nederland is stalking echter de pijnlijke realiteit. Het is te hopen dat zij wel geloofd en geholpen worden door hun omgeving voordat het te laat is en de stalker zijn dreigementen ten uitvoer brengt.
Het is knap van Marelle Boersma dat zij zich keer op keer zo goed in de materie weet te verdiepen dat er een levensecht en realistisch verhaal ontstaat. Bovendien kan zij nog iets anders: dankzij haar vlotte pen veranderen de op zichzelf al spannende verhalen in razendsnelle pageturners.
Marelle Boersma waarschuwt de lezer om goed uit te kijken voor mannen als Theo, die in feite geestesziek zijn en niet voor rede vatbaar. Haar boodschap is om hun slachtoffers serieus te nemen, naar hun verhaal te luisteren en te helpen actie te ondernemen.
Ik volg je is geen feel good maar feel strong thriller.
Oordeel: 
Sylvia (34) op 15 december 2013:
Wel een fijn boek, maar geen topper in zijn soort, daar was het niet spannend genoeg voor. Leuk verhaal, maar voor mij kwam alles een beetje uit de lucht vallen, zoals het gedrag van Theo en van René, maar ook van Pien zelf. Ze deed dingen die ik een beetje vreemd vond. Er werd geen politie bij gehaald. Dat is toch niet echt geloofwaardig want dat is toch het eerste wat je doet als je je bedreigt voelt. Maar verder lekker om te lezen, dus van mij 3* sterren.
Oordeel:
Marloes (41) op 2 december 2013:
Het begin vond ik geweldig en dacht wauw, dit word een gaaf boek maar daarna kon het verhaal me steeds minder boeien. Er waren toch wel wat ongelofwaardigheden, waaronder: wie schakelt er nu niet de politie in als je een halve nacht door een gek word vastgehouden? Dat was een beetje raar en later toch wel wat toevalligheden op het einde. En dat vond ik best jammer, het deed afbreuk aan het verhaal.
Oordeel:
Terug naar Ik volg je...
|
