Illusie opent wanneer Jessica haar goocheltrucs probeert over te brengen op de jonge Elsie. Het kleine meisje revalideert op de brandwondenafdeling van een kinderziekenhuis.
Wanneer haar assistentie is gewenst bij twee zaken met een mysterieus luchtje, realiseert Jessica zich dat haar achtergrond haar wel eens tot nut kan zijn. Er wordt een lichaam van een meisje gevonden dat ruim anderhalf eerder reeds dood is verklaard. Sectie geeft aan dat het meisje pas enige uren eerder is overleden. Kort daarop wordt een vermist vliegtuig inclusief piloot in ontdekt. Zowel het toestel als zijn bestuurder stonden al een halve eeuw als vermist geregistreerd. Uiteindelijk is het Jessica die een sinistere moordenaar dient te doorgronden op basis van haar bekwaamheid.
Andrew Mayne, zelf niet onbekend met de wereld van de illusie, vertelt op beschrijvende wijze zijn verhaal. Niet alleen vermengt hij de werkelijkheid met verbeelding, het is een uiterst ongewoon maar briljant samenspel om deze beide uitersten tegenover elkaar te zetten. De hoofdpersoon is sterk, slim en doortastend. Een dader die er genoegen in schept om hen die naar hem op zoek zijn op het verkeerde been te zetten; een vrouw, die haar verleden eigenlijk achter zich had gelaten, maar haar kennis moet aanspreken om iemand te kunnen ontmaskeren en een goede, gedoseerde opbouw naar de finale maken Illusie tot een genot om te lezen. Jessica Blackwood is een karakter dat het zomaar eens heel goed zou kunnen doen in een tv-serie. Dat magie en spanning hand in hand kunnen gaan zien we wel vaker op de beeldbuis. Toch is Jessica de uitgelezen persoon om verder uit te diepen. Laten we hopen dat Andrew Mayne nog veel meer voor haar in petto heeft.