Bestel bij Bol.com
Oordeel:
ISBN: 9789461092984
Uitgever: De Crime Compagnie
Verschenen: 2018
|
|
Recensie(s):
vrouwenthrillers.nl - Karin Bisschops op 27 september 2018:
Voor Vrouwenthrillers leidde ik een bijzondere leesclub. Met een geselecteerd aantal deelnemers kregen we de kans om een debuut te lezen voordat deze werd gereleased. Hiervoor veel dank aan de Crime Compagnie en uiteraard Annerieke de Vries zelf.
Annerieke de Vries, geboren in Amstelveen, heeft met Sluipwesp haar debuut geschreven. Ze volgde een opleiding tot operatie assistente, gaf leiding aan een operatiekamerafdeling en woont nu met haar partner in Gouda. Tien jaar geleden startte ze met het schrijven van Sluipwesp, dit zonder enige schrijfopleiding. Zelf moest ze eventuele hobbels uit de weg zien te ruimen. Dat dit gelukt is, moge duidelijk zijn. De aparte cover, de titel en de ondertitel samen met de afbeelding van een wesp met druppeltjes bloed, zullen in de boekhandel zeker opvallen.
Maud van Weegen heeft een niet alledaags beroep: ze is mortuariummedewerkster. Een beroep dat ze met zeer veel liefde uitvoert. Haar werk is haar leven: ze woont zelfs boven het mortuarium. Ze heeft niets met levende mensen maar zoveel meer met de doden. Wanneer Sjoerd wordt binnengebracht raakt dit haar hard. Samen hadden ze immers een verleden. Tijdens het verzorgen ontdekt Maud dat Sjoerd een geheim met zich meedraagt. Dit en het feit dat ze een onweerstaanbaar verlangen heeft om haar kind te zien, lokken haar de boze wereld in. De wereld van de levenden. De wereld waarin haar narcistische ex leeft. Zou ze sterk genoeg zijn om in de buitenwereld te overleven?
Sluipwesp start met een proloog waarin de ik-persoon uitleg geeft over onder andere haar gevoelens, haar angsten, haar handelingen. Dan gaat het verhaal rollen. In een tijdsbestek van ongeveer een week kruip je vanzelf in het hoofd van Maud, de hoofdpersoon. De heerlijke schrijfstijl van de Vries laat je in een sneltreinvaart door het verhaal racen. De beschrijving van de werkzaamheden van Maud, het verzorgen van een overledene, worden met zorg en respect beschreven. De meeste personages zijn voldoende uitgewerkt voor het verhaal. Vooral Maud is duidelijk neergezet. Haar ontwikkeling naar een sterkere vrouw toe, is goed gedaan. De mooi opgebouwde spanning zorgt ervoor dat het boek niet aan de kant te leggen is. Als een sluipwesp kruipt het onder je huid. De verhaallijnen komen netjes bij elkaar en de twist in de plot zien maar weinig lezers aankomen. Zeer origineel en verrassend.
Annerieke de Vries heeft met Sluipwesp een originele, spannende thriller geschreven en Maud is een geschikt personage voor een eventueel vervolg.
Oordeel:
Alle bezoekersreacties:
Cherida (51) op 21 januari 2019:
Wat een verrassend debuut van Annerieke de Vries! Maud, de hoofdpersonage, is zeer origineel gekozen. Een mortuariummedewerker dat intrigeert mij als lezer. De titel ‘Sluipwesp’ dringt letterlijk in je brein. Het spannend en meeslepend. Wat ik knap vind is dat het verhaal zich in een kort tijdsbestek plaatsvindt maar toch leer je Maud goed kennen. Annerieke heeft een vlotte schrijfstijl met metaforen waardoor het boek zich makkelijk laat lezen. Ben erg benieuwd naar de volgende verrassing van Annerieke.
Oordeel:
Annette Over oorde (49) op 4 oktober 2018:
De cover ziet er echt bijzonder uit. Een echte sluipwesp. Daar krijg je al rillingen van en dat komt goed uit. Annerieke de Vries neemt de lezer mee in de wereld van de uitvaartverzorging. De vertelperspectief is de ik-vorm. De vertelwijze is prettig. Maud neemt ons mee in haar wereld. En de wereld van Maud is complex. Haar gedachten stoppen nooit en weinig mensen begrijpen haar. Ze kan zichzelf slecht doorgronden. Dan gaan haar gedachtes op de loop en slaat de angst toe. In het uitvaartcentrum voelt ze zich veilig. Ton past goed op haar. En ze is erg goed in haar vak, gezien haar ervaring in grime. Dat geeft haar een goed gevoel. En dat is belangrijk, want de moeder van Sjoerd geeft haar dat totaal niet. Ook de gedachtes aan haar nare ex-man geven haar de rillingen. En dat is niet voor niets. De vriendschap met Sjoerd is of was erg belangrijk voor Maud. Zijn dood laat haar niet los, waardoor ze haar veilige kleine wereld uit moet, wat een ware uitdaging voor haar is. Haar angstige voelspriet blijkt een goede raadgever.
Conclusie
Annerieke de Vries schreef met Sluipwesp een meeslepend en gevoelig verhaal over Maud: een vrouw met weinig zelfvertrouwen. Gevormd door nare gebeurtenissen. Ze voelt zich veilig op haar werk. En doet dit ook graag. Maud doet een ontdekking en ze gaat op onderzoek uit. Geheimen worden ontmanteld en gevaren liggen hierdoor op de loer. Personages worden voldoende toegelicht. Het verhaal zit goed in elkaar en sluipt als het ware bij je binnen, als lezer, om niet meer los te laten!
Ontzettend genoten!
Waardering 5 sterren.
Oordeel: 
Inge Brunnekreef (46) op 2 oktober 2018:
Recensie Sluipwesp van Annerieke de Vries
Sluipwesp is het debuut van Annerieke De Vries dat ik vooruit mocht lezen met de VrouwenThrillers Leesclub.
De cover zelf zegt me niet zoveel. Je ziet een wesp en daar ben ik nu eenmaal niet dol op. De titel Sluipwesp staat in sierlijke letters geschreven en triggert me meteen.
Het verhaal gaat over Maud, die door toe doen van haar gewelddadige man in een inrichting heeft gezeten. Hierdoor is ze het voogdijschap over hun zoontje kwijt geraakt en haar man laat haar ook niet in de buurt komen van hem.
Maud werkt en het mortuarium en verzorgt hier de overledenen . Dit werk doet ze met liefde. Dit veranderd wanneer haar goede vriend Sjoerd wordt binnen gebracht. Tijdens de verzorging van Sjoerd stuit ze op een aantal geheimen. Kent ze hem wel goed genoeg?
Sluipwesp is een boek dat niet meteen spannend begint. Door de vele informatie maakt het je wel heel erg nieuwsgierig en wil je zo snel mogelijk alle vragen beantwoord zien.
Het zuigt je langzaam het verhaal binnen en hierdoor blijf je ook doorlezen.
Annerieke heeft een fijne en vlotte schrijfstijl. De hoofdstukken zijn van een goede lengte.
De personages en de omgeving heeft ze goed uitgewerkt. Vooral hoofdpersoon Maud heeft ze sterk neer gezet. Van een onzeker iemand naar een strijdlustige vrouw. Ook haar werk heeft ze mooi beschreven. Je leeft echt met haar mee.
Sluipwesp speelt zich in een kort tijdsbestek af. Het wordt in het heden verteld met flashbacks naar het verleden. Hierdoor krijg je een mooie inkijk in het verleden van Maud.
De spanning wordt hierdoor langzaam opgebouwd en het sluipt naar binnen.
Al lezende kom je achter steeds meer antwoorden. Er wordt goed naar het einde toegewerkt en wat ik niet verwachte had het toch nog een verrassende plottwist.
Ik ben benieuwd naar een volgend boek van Annerieke de Vries. Sluipwesp geef ik 4 sterren
Oordeel:
Ingrid Poisson (54) op 1 oktober 2018:
Een mooi turquois kleurtje met een wesp en enkele bloeddruppels sieren de cover van het thrillerdebuut van Annerieke de Vries. Dit boek heb ik samen met anderen gelezen voor de thrillerleesclub van Vrouwenthrillers.nl
Maud heeft een niet alledaagse job. Ze werkt in het mortuarium als visagiste en kapster om de overledenen toonbaar te maken voor de laatste groet van hun nabestaanden.
Ze is vrij gelukkig in haar job omdat ze uit een gewelddadige relatie komt die haar psychisch toch wel getekend heeft en waarbij ze het hoederecht van haar zoontje heeft verloren.
Tot de dag dat Sjoerd binnengebracht wordt na een auto-ongeluk. Sjoerd en Maud waren vrienden maar weinigen wisten van deze vriendschap af en Maud wil dit graag zo houden naar aanleiding van hetgeen ze in Sjoerd’s zakken terugvind.
Op haar zoektocht naar de mysterieuze liefde van Sjoerd komt ze voor verrassingen te staan én ze botst tegen haar ex-man op. Nog steeds maakt hij haar het leven zuur. Hoe moet ze van deze tiran afraken en hoe kan ze haar zoontje voor zijn woede-aanvallen behoeden?
Sluipwesp is zoals de titel zegt een verhaal dat stilletjes binnensluipt in je geest. Dat je alle puzzelstukjes net als Maud op een tafel legt om het verband te vinden en dan je de oplossing aanreikt waar je naar op zoekt bent.
Annerieke de Vries schrijft vlot en ze spreekt tot je verbeelding met haar verhaal. Je stelt jezelf in de plaats van Maud en probeert mee voor oplossingen te zorgen. En stilletjes bejubel je haar om haar moed.
Sluipwesp is intrigerend en geslaagd als debuut. En ik ben er zeker van dat de volgende thriller die deze auteur op papier zet nog beter gaat zijn dan deze thriller. Ik kijk er al naar uit.
Oordeel: 
Marieke van de Reep (38) op 1 oktober 2018:
Een mooi debuut van Annerieke de Vries. Het begint al met een mooie kaft, ik was daardoor al geïntrigeerd. De titel vind ik ook geweldig.
Het gaat over Maud, met een nogal ongewoon beroep, en wat is dit geweldig uitgediept door Annerieke. Door het hele verhaal leer je Maud goed kennen, dit is heel knap gedaan. Het verhaal vind ik zeker origineel, ik heb het met veel plezier gelezen. Ik kijk uit naar het volgende boek van Annerieke.
Oordeel:
justine (61) op 27 september 2018:
In het verhaal ‘Sluipwesp’ gaan we kennis maken met Maud, een vrouw die in het begin van het boek wat onzeker overkomt. Die voorzichtig en in haar eigen tempo de demonen van haar verleden van zich probeert af te schudden. Dat dit soms niet meevalt, is iets wat wij als lezer, ons misschien wel kunnen voorstellen. Een ex-man die haar constant bedreigt, kleineert en probeert te vernederen ten opzichte van anderen. Die het niet schuwt om daarbij andere voor zijn karretje te spannen. Haar werkgever wil graag dat Maud haar vleugels uitslaat, maar fluit haar dan ook weer terug. Gelukkig beleeft Maud veel vreugde aan haar werk. Maud werkt bij overledenen en zorgt ervoor dat deze mensen er mooi en rustig uitzien wanneer zij liggen opgebaard. Je zult merken dat het verhaal met heden en verleden wordt verweven. Aan de hand van gebeurtenissen in het heden, krijgt Maud haar flashbacks met het verleden. Dit schept soms wat verwarring. Maar over het algemeen wordt al heel gauw duidelijk of het heden of verleden is. Ook komen er verschillende maatschappelijke thema’s in het verhaal op een spannende manier aan de orde. Neem bijvoorbeeld mishandeling, zowel geestelijk als lichamelijk, maar ook het psychische wordt niet geschuwd, want hoe ga je om met iemand die zijn kind niet mag zien, of een opname heeft gehad. Het werk wat Maud verricht wordt mooi belicht, zodat je toch een ander beeld krijgt van iemand die met de doden werkt.
De spanning wordt stukje bij beetje opgevoerd, het verhaal kruipt onder je huid. Het kriebelt, je wilt weten hoe die sluipwesp in het verhaal past. Je ziet Maud groeien, ze ontwikkelt zich tot een sterke vrouw die niet meer over zich heen laat lopen. Alles bij elkaar een prachtig debuut, wat zeker smaakt naar meer. Alles ziet er verzorgd uit en aan het einde blijf te toch enigszins verbijsterd zitten.
Oordeel:
Tina (46) op 27 september 2018:
Recensie Sluipwesp van Annerieke de Vries.
Sluipwesp gaat over Maud, die als werk heeft het verzorgen van overleden mensen voor een uitvaartorganisatie. In haar verleden zijn er dingen gebeurd waardoor zij erg onzeker is geworden, en ook in een inrichting heeft gezeten. Hierdoor is ze haar zoon Mees kwijt geraakt, de volledige voogdij is naar haar ex-man Derek gegaan. Met behulp van Sjoerd heeft Maud echter de kracht gevonden om de voogdij aan te vechten, en komt zij er ook achter dat Mees bij haar in de buurt naar school gaat. Derek wil haar niet in de buurt hebben van Mees, en zo ontstaat er een kat en muis spel tussen de twee.
Annerieke heeft een heel erg prettige schrijfstijl, vooral de manier waarop zij beschrijft hoe Maud de overledenen verzorgt is erg mooi en gevoelig beschreven. Ook geeft dit toch wel die tinteling aan de achterkant van je nek, want het gaat toch om overleden mensen….. En juist dit soort onderhuidse spanning maakt dit verhaal voor mij zo goed. Ik vond het dan ook erg jammer dat het boek uit was, voor mij had het verhaal veel langer mogen duren!
In het boek zie je Maud steeds meer groeien, ze wordt steeds meer een zelfstandige vrouw, die haar eigen boontjes kan doppen, en die ook voor andere mensen klaarstaat. Ook blijft ze onvoorwaardelijk vechten voor haar kind. Het einde had ik op deze manier niet aan zien komen, maar ik vond het wel helemaal passen bij de rest van het boek.
Ik hoop dat Annerieke snel weer in haar pen klimt om voor ons een volgende thriller te schrijven, want dit debuut smaakt absoluut naar meer!!
Oordeel:
Silvia v. Elzelingen (57) op 27 september 2018:
Annerieke de Vries (1964) werkt als leidinggevende op het operatiekamercomplex in het OLVG te Amsterdam. Ze is online coach voor startende leidinggevenden. Sluipwesp is haar langverwachte debuut thriller waar ze maar liefst tien jaren aan gewerkt heeft. Annerieke de Vries is inmiddels bezig met het schrijven van een roman, en haar tweede thriller is in de maak.
Het leven buiten is onheilspellender dan het leven binnen de muren van het mortuarium. Maud werkt in het mortuarium als visagiste en kapster om overledenen de laatste eer te bewijzen. Een heftig beroep, en niet altijd gemakkelijk. Zeker niet als plots een dierbare vriend verongelukt en binnengebracht wordt.
Maud heeft een onbegrensd verlangen om haar zoontje Mees weer te mogen zien, na haar scheiding van haar man, en doet er alles aan om zich weer buiten de muren van het mortuarium te begeven. Een sociaal leven kan ertoe bijdragen om Mees weer te mogen zien. Maar durft ze de confrontatie met haar narcistische ex aan? Staat Maud sterk genoeg in haar schoenen?
Annerieke de Vries heeft met Sluipwesp een mooie thriller geschreven. De spanning begint mondjesmaat en naarmate het verhaal vordert komt er meer onderhuidse spanning tevoorschijn. Haar schrijfstijl is eenvoudig en gemakkelijk en Sluipwesp leest dan ook vlot weg. Soms is de auteur wat te uitgebreid in het vertellen over dingen waardoor de vaart uit het verhaal gaat.
De taak die een medewerkster van het mortuarium heeft, wordt heel goed belicht en we krijgen een goede indruk van haar werkzaamheden. Heel mooi om te lezen omdat er toch een beetje een soort van taboe op dit werk ligt. Men kijkt er meestal maar wat vreemd tegenaan en durft er dan ook niet naar te informeren. Knap hoe Annerieke dit dan ook uiteen gezet heeft. Onze hoofdpersoon Maud maakt in Sluipwesp een enorme groei door. Door middel van flashbacks lees je hoe ze voeger geweest moet zijn. Prachtig om te lezen dat ze van een vrij timide persoon uitgroeit tot een heel sterk persoon. Maud is dan ook een karakter waar je je volledig in kan inleven. Als lezer wordt je meegezogen in dit debuut waarvan het plot zich langzaam ontvouwt om vervolgens toch nog abrupt te stoppen. Hoewel het thema van het geestelijk mishandelen van een medemens niet origineel is, is het eind van deze thriller zeker wel origineel te noemen.
Sluipwesp is een goed in elkaar gezet verhaal waar je vele uurtjes leesplezier aan beleeft. We hopen dat Annerieke de Vries ons niet weer zolang laat wachten op een nieuw spannend boek.
Oordeel:
Nvdrs (38) op 27 september 2018:
Maud is medewerker in een mortuarium. Ze heeft een heftig verleden waardoor ze zich veiliger voelt binnen de muren van het mortuarium dan erbuiten.
Geleidelijk aan probeert ze steviger in het leven te staan; wanneer een goede vriend overlijdt en ze een geheim van hem wil oplossen is ze genoodzaakt om zich echt naar buiten te begeven en contact met anderen op te zoeken. Daardoor krijgt het verlangen van Maud naar haar zoontje Mees ook een duw in de rug; ze gaat actief op zoek naar een manier om hem terug te zien en probeert uit te vinden hoe ze haar ex weerstand kan bieden.
Als lezer lijkt het in het begin van het boek alsof je zelf in een wespennest terecht gekomen bent. Alle gebeurtenissen, gedachten, overpeinzingen en gevoelens van Maud vliegen doorheen het boek. Op deze manier wordt de wanhoop van Maud om alles op een rijtje te krijgen zeer duidelijk voor de lezer want pas op het einde van het boek valt alles op zijn plaats en is duidelijk wie de koningin in het wespennest is.
Annerieke De Vries schrijft zeer vlot en omschrijft het werk van Maud zo uitvoerig en mooi dat het lijkt alsof je er zelf naar staat te kijken. De schrijfstijl past perfect bij dit boek, door alle flashbacks en diverse gedachten van Maud wordt haar psychische toestand stilaan duidelijk en begrijp je Maud als lezer veel beter. Annerieke is er in geslaagd om de spanning zeer goed op te bouwen naar een verrassend plot.
Oordeel:
Heleen van der Velde (49) op 27 september 2018:
Een goed geschreven psychologische thriller, waarin je meegenomen wordt in de beleving en flashbacks van de hoofdpersoon, zodanig dat je soms zelf twijfelt aan wat waarheid is. Het verhaal kruipt onder je huid, de worsteling van de hoofdpersoon om grip te krijgen op zichzelf en op haar leven maakt het onheilspellend en de ontknoping is verrassend en zeer origineel. Een zeer goed debuut van Annerieke de Vries!
Wist je dat een Sluipwesp een parasiet is die de gastheer/vrouw van binnenuit opeet? Dat is wat de hoofdpersoon Maud overkomt. Haar leven met de vader van haar kind is volledig onderuit gehaald. Via flashbacks ontdek je als lezer hoe Maud zichzelf kwijt is geraakt door haar narcistische en tirannieke echtgenoot, die intimiderend en agressief gedrag liet zien, maar Maud en de buitenwereld liet geloven dat Maud degene was die dat gedrag liet zien. Na een intensieve behandelperiode heeft Maud iets van haar leven kunnen opbouwen als werkneemster in een mortuarium. In de stilte en de verzorging van overledenen vindt ze zichzelf terug en houdt ze zich bezig met het leven van de doden. Als ze Sjoerd op haar tafel vindt, degene waar ze na het overlijden van zijn vader contact mee hield en degene die haar aanspoorde om een procedure te beginnen om haar kind weer te kunnen zien, raakt ze weer uit evenwicht. Ze gaat op zoek naar het leven en de tragiek achter het leven en de dood van Sjoerd. Ondertussen heeft haar ex de brief via de advocaat gekregen en dringt op dreigende manier haar leven binnen. Maud voelt de werkelijkheid schuiven en probeert al schrijvende grip te houden op haar belevingen en haar leven vanuit de overtuiging dat ze haar kind tegen haar ex moet beschermen. De sfeer doet soms wat triest en neerslachtig aan. Bij het uiteindelijke plot blijkt de wesp ook haar redder. Door dat tafereel sloot ik het boek af met een lach. Dat vond ik origineel.
Oordeel:
Wemmie Wolf (56) op 27 september 2018:
Sluipwesp is het thrillerdebuut van Annerieke de Vries, een debuut waar ze lang aan heeft gewerkt maar het is een zeer geslaagd debuut geworden.
Maud is een jonge vrouw met een psychiatrische achtergrond en woont alleen. Haar narcistische ex echtgenoot heeft ervoor gezorgd dat hun zoontje niet meer bij Maud kan wonen.
Na haar opname krijgt ze werk als mortuariummedewerker. Met een achtergrond als kapster en grimeuse is Maud de juiste persoon voor deze baan. Ze doet alle moeite om ervoor te zorgen dat de overledene tot in de puntjes verzorgd is voor het laatste, definitieve afscheid.
Annerieke de Vries beschrijft dit op een bijzondere ingetogen, respectvolle manier maar schuwt een beetje humor ook niet waardoor het realistisch overkomt.
Het leven kabbelt wat voort voor Maud totdat Sjoerd, een vriend van Maud wordt binnen gebracht. Hij heeft een fataal auto-ongeluk gehad. Slechts weinig mensen zijn op de hoogte van hun vriendschap. Bij het verzorgen stuit Maud op geheimen rondom Sjoerd en ze besluit op onderzoek te gaan.
Niet iedereen is blij met haar zoektocht en Maud loopt zelf gevaar.
Maud komt zelfs achter de verblijfplaats van haar zoontje maar werkt zichzelf steeds verder in de nesten.
Een uitstekend debuut van Annerieke de Vries, een fijne schrijfstijl waarin heden en verleden elkaar afwisselen. Actuele thema's zoals geestelijke – en lichamelijke mishandeling, psychiatrie en de dood worden niet geschuwd. Het is een boek waarin langzaam de onderhuidse spanning wordt opgebouwd, een mooi plot en een verrassend eind. Ik kijk uit naar een volgend boek!
Oordeel:
Heidi Bogman (46) op 27 september 2018:
“Sluipwesp”
Het debuut van schrijfster Annerieke de Vries.
En wat voor een debuut!
Het boek gaat over Maud. Een hoofdpersoon met een behoorlijk heftig verleden.
Zij woont en werkt op een nogal “ongewone” plek: Het Uitvaartcentrum!
Hier voelt ze zich veilig en prima op haar gemak. (In ieder geval meer dan in de “gewone” wereld.)
Helaas komt daar abrupt een einde aan wanneer haar goede vriend Sjoerd op een dag plotseling op haar tafel ligt.
Tijdens zijn verzorging blijkt namelijk dat ze hem helemaal niet zo goed kende als ze dacht.
In haar zoektocht naar antwoorden, wordt ze onverwacht ook geconfronteerd met haar eigen verleden.
Maar, is ze wel klaar voor alles wat ze op het punt staat te ontdekken?
Sluipwesp is een boek dat zich in het heden afspeelt, met flashbacks naar het verleden.
Vooral in het begin wordt er veel informatie gegeven, waar je al snel mee wilt gaan puzzelen om de stukjes in elkaar te krijgen.
Toch zul je geduld moeten hebben totdat je alle stukjes bij elkaar hebt, voordat je de puzzel compleet kunt maken.
Ik heb het voorrecht gehad om dit boek al voor verschijning te mogen lezen en heb er enorm van genoten.
Hopelijk komt er snel nieuw werk van Annerieke de Vries en dat mag van mij best een vervolgverhaal over Maud zijn!
Oordeel:
Terug naar Sluipwesp...
|
