Omschrijving:
Archeoloog Anouk wordt ingeschakeld bij het onderzoeken van een massagraf in Vianen. Samen met haar aantrekkelijke collega Cas gaat ze aan de slag om te achterhalen wat zich op deze plek heeft afgespeeld.
In haar zoektocht wordt ze van alle kanten tegengewerkt, niet in de laatste plaats door de omwonenden. Wanneer ze een vreemde ontdekking doet, ontrafelt zich een gruwelijke waarheid...
Marie-José Verweij woont en werkt in Italië. Het massagraf dat in dit boek beschreven wordt, is daadwerkelijk gevonden in Vianen, waar Marie-José is opgegroeid. Nog steeds is er veel interesse naar de vondst.
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Erika Houkes op 16 januari 2025:
De opgraving is gebaseerd op een daadwerkelijke vondst in 2020 van een mysterieus massagraf in Vianen. De gevonden skeletten bleken van Britse soldaten uit de 18de eeuw te zijn, omgekomen door hersenvliesontsteking. Marie-José Verweij, thrillerauteur en freelance copywriter, is opgegroeid in deze stad. Ze werkt ook in het basisonderwijs.
Archeoloog Anouk werkt aan de opgraving van een massagraf in Vianen, samen met haar collega en studiegenoot Cas. Hun zoektocht roept veel weerstand op bij enkele deskundigen en omwonenden. Na een bijzondere ontdekking beseft Anouk dat er op de plek van het massagraf vreemde dingen moeten zijn gebeurd.
Verweij vertelt De opgraving vanuit drie perspectieven. Archeoloog en fysisch antropoloog Anouk, met lippiercing en in felle kleuren geverfd haar, lijkt het hoofdpersonage te zijn, maar even belangrijk is Bert, gepensioneerd, weggestuurd als voorzitter van de historische vereniging. Met zijn opvliegende, wrokkige gedrag, slonzig en geobsedeerd presenteert hij zich als een onaangenaam persoon. Op jacht naar eeuwige roem heeft hij er alles voor over om dat te bereiken. De derde verteller is wethouder Mieke, die een groot deel van het speurwerk op zich neemt, waarbij ze bedreigingen en tegenwerking halsstarrig blijft negeren.
Opnieuw toont Verweij aan hoe geraffineerd zij het prijsgeven van informatie kan doseren. Zo lijken personages aanvankelijk soms marginaal, maar ongemerkt sluipt hun rol naar de voorgrond. Daarna pas realiseert men zich hoe de auteur dit bijna ongemerkt heeft voorbereid, terwijl ze de aandacht steeds naar andere zaken had geleid. Zij blijkt ook heel deskundig in de geschiedenis van Vianen, ook over archeologisch werk weet ze heel veel. Thema's als een slechte jeugd en vergelding spelen een rol en zijn de oorzaak van veel ellende. Verweij verweeft dit op een mooie manier in het verhaal. De opgraving kent twee tijdlijnen. Via dagboeken en brieven leven de lezers mee met de Britse soldaten in een ijskoude winter tijdens een oorlog, daarnaast is er het gesteggel over de archeologische vondsten ruim twee eeuwen later. Maar de schakel tussen het historische verhaal en de moderne gebeurtenissen is teveel van toeval afhankelijk, wat het minder sterk maakt. Door Verweij's prettige, vertellende stijl leest De opgraving als een onderhoudend verhaal. Hoewel het een aantal raadselen bevat, heeft het niet heel erg veel spanning, maar genoeg om de lezer nieuwsgierig te maken en te houden. In het laatste kwart neemt de vaart en spanning toe als het gevaar oploopt en toenemende dreiging rond iedereen gaat dwarrelen.
Verweij sluit af met een wonderlijk samenkomen van alle personages, waarbij men zich blijft afvragen wanneer de grote klapper komt. De verwachting zindert op nog een onverwachte wending, een dubbelspel, het moet gewoon nog ergens fout gaan. Dat blijft jammer genoeg uit, maar Verweij heeft nog wel een leuke verrassing in petto op de laatste pagina.
Bezoekersreacties:
Neeltje Doggen op 17 april 2025:
Marie-José Verweij is een Nederlandse thrillerschrijfster die in Italië woont en werkt. Van kleins af aan is ze gek op lezen. In 2021 kwam haar debuutthriller Met onbedachte rade uit. In 2024 werd dit opgevolgd door Geen weg terug. In 2025 verscheen haar derde thriller: De opgraving. Het bijzondere is dat deze thriller speelt in Vianen, waar Marie-José is opgegroeid. Bovendien heeft ze een feitelijke gebeurtenis als uitgangspunt genomen voor haar boek: de vondst van een massagraf.
Bij het doortrekken van de gracht in Vianen wordt een graf met vijf individuen gevonden naast een oude stadsmuur, net buiten het terrein van een voormalig kasteel. Er wordt vermoed dat er nog meer mensen begraven liggen. Het vreemde is dat deze begraafplaats niet gedocumenteerd is. Het is onbekend wie hier begraven liggen en uit welke tijd het graf komt. Archeoloog Anouk wordt daarom ingeschakeld om te helpen bij deze bijzondere ontdekking. Ze doet dit onder andere samen met haar aantrekkelijke collega Cas. Tijdens hun werk worden ze tegengewerkt en doen ze een vreemde ontdekking.
De opgraving is een thriller die rustig begint met een situatieschets. Dan gebeuren er vreemde dingen en weet Marie-José er op een mooie manier spanning in te brengen. De structuur van De opgraving is helder. De dagen vanaf inschakeling van Anouk zijn genummerd en per dag zijn er korte hoofdstukken vanuit verschillende hoofdpersonen waaronder Anouk zelf. Verder wordt Bert gevolgd, de ex-voorzitter van de historische vereniging. Hij heeft zo zijn eigen belangen bij de vondst. Tenslotte zijn er hoofdstukken vanuit wethouder Mieke, die dit als een kans ziet voor haar carrière en zelfs de, soms persoonlijke, dreigementen zo terzijde schuift. Tussendoor zijn er dagboekfragmenten uit het verleden, dit is een mooie toevoeging.
Marie-José heeft een prettige schrijfstijl. Ze weet de lezer goed mee te nemen in het verhaal en ieders keuzes. De personages zijn goed neergezet. Het onderwerp is origineel met een mooie mix tussen fictie en werkelijkheid. Aan het eind vallen de puzzelstukjes mooi in elkaar en is er nog een mooie wending.
Marie-José Verweij heeft met De opgraving een thriller geschreven waarbij een historische gebeurtenis de basis heeft gevormd. Het verhaal begint rustig en laat de lezer dan niet meer los.
Oordeel:
Marissa Geerts (27) op 16 april 2025:
“De opgraving” is een spannend boek waarbij fictie en feiten op een weldoordachte manier worden gecombineerd.
Archeologe Anouk wordt gevraagd voor een grote klus, een massagraf in Vianen. Tijdens het onderzoeken worden er steeds meer vondsten gedaan. Hoe kan het dat er zo veel lichamen blijven opduiken? Wat is er hier gebeurd? Samen met haar collega Cas en het team van onderzoekers gaan ze aan de slag. Ze worden daarin vanuit allerlei hoeken tegengewerkt. Wanneer Anouk een bizarre ontdekking doet wordt het mysterie en de dreiging alleen maar groter.
Je leest het verhaal vanuit verschillende personages. Archeologe en fysisch antropologe Anouk, een bijzondere verschijning met haar lip piercing en lila-achtige gekleurde haar. Ex voorzitter van de historische vereniging Bert, die gefrustreerd en nerveus oogt. Wethouder Mieke, die haar eigen onderzoek uitvoert en zich niet laat weerhouden door bedreigingen. Zij houden allemaal op hun eigen manier verband met de vondst. Langzaamaan kom je te weten waarnaar eenieder handelt en wat hun insteek is. Daarnaast wisselt de verhaallijn af tussen heden en verleden, en wordt je door middel van de dagboek fragmenten en brieven van een Britse soldaat als lezer helemaal meegenomen in de geschiedenis.
Er wordt ook een romantisch aspect toegevoegd aan de verhaallijn. Er bloeit iets op tussen Anouk en Cas, wat vanaf de eerste paar hoofdstukken al voelbaar is. Dit geeft een leuke wending aan het verhaal naast de spanning rondom het onderzoek.
De hoofdstukken zijn weldoordacht in elkaar gezet waardoor je als lezer nieuwsgierig blijft en het boek vlot wegleest. Er heerst een constant voelbare, achterliggende spanning. Hoewel deze spanning richting het eind des te meer opbouwt door de toenemende dreiging, komt er geen bijzondere “klap”, maar wél een verrassende wending. En pas tijdens de ontknoping vallen de puzzelstukjes in elkaar.
Bijzonder hoe Marie-José Verweij een enorm spannende verhaallijn weet toe te voegen aan een op feiten gebaseerd, boeiend en interessant onderwerp.
Oordeel:
Joke Veenstra op 4 februari 2025:
Marie José Verweij debuteerde in 2021 met de thriller Met onbedachte rade. Geen weg terug verscheen in 2024 en De opgraving is haar derde thriller. Zij was van jongs af aan gek op lezen, groeide op in Vianen, de plek waar haar laatste thriller zich afspeelt die deels op waarheid is gebaseerd. Verweij is naast thrillerschrijfster ook bezig met het geven van schrijfbegeleiding aan (beginnende) auteurs.
'Wat een obsessie met een persoon doet, kunnen we alleen maar naar raden. Wanneer iemand zich gepasseerd voelt, kan dit het begin zijn van een steeds dwingender gevoel van zich moeten bewijzen en roem vergaren.'
Met De opgraving leren we het verhaal kennen van een belangrijke archeologische opgraving van een massagraf dat in 2020 in Vianen werd gevonden. Archeologe en fyschisch antropologe Anouk wordt erbij gehaald om de vondst te dateren. Perfectionisme is haar metgezel en dat laat zich gelden in haar werk. Voor Anouk komen spoken uit haar verleden boven als zij bekenden bij de opgraving ontmoet en het gevoel krijgt gade geslagen te worden. Leden van de historische vereniging en Mieke, wethouder van de gemeente houden de vorderingen nauwlettend in de gaten. Duidelijk is dat niet iedereen het er mee eens is dat het graf geopend is.
Dit verhaal in een verhaal komt langzaam op gang en wordt verteld vanuit de wisselende perspectieven van Anouk, Mieke en Bert. Op deze manier worden inzichten gegeven vanuit verschillende oogpunten. Het volgen van deze opgraving in vijf dagen wordt afgewisseld met dagboekfragmenten. Wat Verweij goed tot uitdrukking laat komen in De opgraving, is wat er allemaal bij komt kijken bij een archeologische opgraving. De personages komen realistisch over en passen prima in het plot. Anouk is een bijzondere verschijning met haar fel gekleurde haar en lippiercing. Zij heeft last van faalangst en houdt zich vast aan bestaande dingen die ze kent. Ze evolueert wel en verandert door haar instinct te volgen als ze vreemde dingen ontdekt. Bert, ex-voorzitter van de historische vereniging is een ontevreden, onaangenaam heerschap die heel wat te verbergen heeft. Hij voelt zich buiten spel gezet en rondom hem wordt een beklemmende sfeer opgebouwd. Mieke moet zich als vrouw bewijzen en respect verdienen van haar mannelijke collega’s.
Verweij heeft een vlotte en toegankelijke schrijfstijl. Duidelijk te merken is dat zij terdege onderzoek heeft gedaan door te praten met de archeologen die de Viaanse massagraven hebben opgegraven en onderzocht. Langzaam wordt informatie vrijgegeven over personages, waarvan de eerste indruk is, dat ze niet zo belangrijk zijn. Verder in het boek gaat deze mening herzien worden. Helaas bleef de echte spanning wat uit maar het boek is intrigerend om te lezen. Wel zijn er af en toe spannende momenten en afwijkend gedrag van personages die daardoor de aandacht trekken. Richting het einde loopt de spanning op en komt er een niet verwachte twist naar voren. Voor geïnteresseerden zijn er in de bronvermelding achterin verwijzingen naar You Tube filmpjes opgenomen over het skelettenonderzoek en de onderzoeksresultaten.
De opgraving is een onderhoudende thriller die net even wat spannender had mogen zijn, maar door de opgeroepen vraagtekens intrigerend genoeg is om door te lezen.
Oordeel:
Meer bezoekersreacties op De opgraving...