‘Op het bankje ligt een vuurwapen, open en bloot, aan de rand van een speelplaats. Het heeft geen eigenaar en niemand neemt de verantwoordelijkheid voor het feit dat het daar is achtergelaten.’ 

De eerste twee zinnen van de proloog die tevens het startsein betekenden van het ‘Verzoekboek IJsvogel.’ Het vuurwapen dat op het bankje ligt is geladen en klaar voor gebruik. De vijftienjarige Joey vindt het wapen maar wat hij niet weet is dat dit wapen, genoemd de IJsvogel, een onderdeel is van een experiment dat stamt uit de Tweede Wereldoorlog. Slechts een aantal personen zijn hiervan op de hoogte. Joey komt er al snel achter dat er iets mis is met dit wapen en dat het een bepaalde macht uitoefent op degene die het wapen vasthoudt. Als Joey, onder invloed van de IJsvogel, iets verschrikkelijks heeft gedaan, wil hij zo snel mogelijk van het wapen af, maar voordat hij wat kan ondernemen raakt zijn vriendin Vera onder invloed. Beiden worden het slachtoffer van een crimineel die bewuste plannen met ze heeft, met het doel voor ogen wraak te nemen. Wraak op degene die ervoor gezorgd heeft dat het meest belangrijkste van hem weggenomen is. 

Na de proloog is er een voorwoord waarin er een vergelijking wordt gegeven van het wapen met de vogel, de ijsvogel. Een ultieme rover met een gouden geduld en geschapen voor de jacht, gemaakt om te doden. De een zal het vogeltje voorbij lopen maar een ander zal zich ertoe aangetrokken voelen. Zo gaat het ook op voor een wapen, de meesten zullen het niet zien liggen, maar sommige zullen het niet kunnen weerstaan. Waarom is tot nu toe onverklaarbaar. 

 ‘We hebben allemaal een moordenaar in ons, diep weggestopt in de duistere delen van ons bewustzijn.'

De wisselende verhaallijnen zijn duidelijk en onderscheidend opgezet en er is meteen een hoge spanning te voelen en dit zal, op wisselende niveau’s, continu aanhouden. De IJsvogel is in een mum van een tijd geschreven en deze snelheid is terug te vinden in de vlotte leesbaarheid. Vanaf het begin zit er een onnoemelijke vaart in het boek en tijdens het lezen is er geen enkel rustpunt te vinden. Zonder maar enige onderbreking volgen de spannende situaties elkaar op, soms zo nagelbijtend spannend dat er bijna vergeten wordt adem te halen. Wel volgen de gebeurtenissen zich soms zo snel op dat het opletten geblazen is om het overzicht niet kwijt te raken. 

De boeken die ik gelezen heb van Lineke genieten allemaal van een fijne, soepele verteltrant en een hoge snelheid en dit is wel typerend voor de auteur. 

De IJsvogel is een uniek project en samen met de co-auteurs heeft de auteur een superspannend, enerverend en bloedstollend verhaal geschreven. Er is over gebrainstormt, er is geschrapt, weer toegevoegd totdat er een manuscript lag dat klaar was om uit te geven. En dat het waard was om uit te geven blijkt wel, want het is een verhaal dat meteen zo fascinerend is dat er niet meer van los te komen is. Gebruik makend van de nodige ingrediënten is er een thriller tot stand gebracht die alles in zich heeft: hoge spanning, een interessant onderwerp, sympathieke personages, thema’s en, belangrijk voor een vrouwenthriller, romantiek. En al staat dit boek gecategorisered als thriller, ik zie er ook een young adult in. 

Mijn mening is dat De IJsvogel één van de beste verhalen is die door Lineke is geschreven, en daarbij een complimentje voor de co-auteurs. Een leuk project dat om navolging vraagt en op het moment dat ik deze recensie aan het afronden ben lees ik het berichtje dat er inderdaad gestart gaat worden met een nieuw verzoekboek. Een goede reden om de facebookpagina van de auteur en 'Verzoekboek IJsvogel' in de gaten te houden!