Misdaadjournalist en auteur Ras Rasmus heeft net een bestseller afgeleverd, als er een aanslag op hem wordt gepleegd. Hij wordt vlak van tevoren gewaarschuwd en weet daardoor net te ontkomen. Zijn huis ligt in puin, daarom gaat hij bij zijn dochter Annelie wonen. Hij is erg op zijn hoede en voelt zich nergens veilig. Dit wordt nog erger als veel bekende mensen in gevaar lijken te zijn in Kopenhagen. Een bende speelt een gevaarlijk spelletje. Rasmus gaat op onderzoek uit. En dan verdwijnt zijn dochter Annelie. Nu gaat hij nog fanatieker op onderzoek uit. Maar is hij geen pion in het spel? 

Op de cover staat een half gezicht van een knappe modern gesoigneerde man met op de achtergrond een grafzerk en een kogel. En de titel in een wat grillig lettertype. De blik van de man staat neutraal, de achtergrond is duister. Een beetje een tegenstelling. Ik had de cover echt goed gevonden als het gezicht een emotie uit zou stralen. Het verhaal is geschreven in de derde persoon in een vlot te lezen taalgebruik, waardoor het in de basis snel, prettig en makkelijk leest. Maar door de vele details en wisselingen moet je wel je hoofd erbij houden. Zelfs de gruwelijke gebeurtenissen worden gedetailleerd uitgeschreven. De gedachten van de personages beleef je mee, deze teksten zijn schuingedrukt. Wat het wat lastiger te lezen maakt is het grote aantal personages en functies die opgevoerd worden, velen die nauwelijks ter zake doen. 

Al met al een goed geschreven spannende thriller voor de oplettende lezer die van detaillering en gruwelijkheden houdt. Voor mij had het wat minder gedetailleerd mogen zijn en als de personages die nauwelijks ter zake deden wat minder benoemd zouden zijn, was het prettiger te lezen geweest, omdat dat dit toch de vaart uit het verhaal haalt.