Kaakslag wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, weergegeven door het gebruik van verschillende lettertypes. Er is de verhaallijn van de moeder, die haar best doet om haar leven weer op de rails te krijgen en alles zo normaal mogelijk te laten verlopen voor haar dochter Kiara. Daarnaast heb je de verhaallijn van Kiara, afwisselend door middel van dagboekfragmenten en gedachtegangen. Verder is er de verhaallijn van Tim, waardoor je een beeld krijgt van zijn rare hersenkronkels en zo naar een onheilspellend moment toeleeft. Erik Persoons houdt je in spanning tot het einde en verrast je met een schokkende plot. Je wordt meegenomen in een rollercoaster van ouderlijke ongerustheid en waanbeelden van Tim. Een aanrader voor wie houdt van psychologische drama’s.

Toen ik de achterflap las van Kaakslag was mijn interesse gelijk gewekt. Een hoopvol proza, een psychologisch drama, een roman noir, maar vooral een spiegel voor onszelf, een blik in onze ziel. Een thriller met een veelbelovende inhoud. Ook de cover heeft meteen een flinke aantrekkingskracht.  

Wat als eerste opvalt als je begint met het lezen van Kaakslag, is de bijzondere schrijfstijl. De auteur rijgt de woorden op dichterlijke wijze aaneen en creeërt een verhaal met veel emoties. Joyce leren we kennen als een sterke vrouw, maar ze krijgt het in dit boek nog flink voor haar kiezen. Ook Kiara heeft het moeilijk en regelmatig mogen we een stukje uit haar dagboek lezen. Het verhaal wordt verteld vanuit een wisselend perspectief en tussendoor cursief geschreven teksten die de gedachten van diverse personages weergeven. Teksten die veel vragen oproepen maar nog geen antwoorden geven.

Kaakslag is een intrigerende, psychologische thriller en geeft weer hoe beïnvloedbaar een kind is, vooral een kind dat al verward is. Het gedrag van Tim geeft een sinistere spanning en het is moeilijk om deze jongen te doorgronden. Doordat er nauwelijks contact met Tim is te krijgen en dat je er nauwelijks weet van hebt wat er nu precies in hem omgaat krijg je een unheimische sfeer die voortdurend doorsuddert. De psychologie hieromheen zet de auteur heel mooi neer en weet hiermee de lezer aan het boek gekluisterd te houden.  

In deze thriller wordt de nadruk gelegd op het innerlijk van de karakters, motieven, omstandigheden en handelingen en gedachten die ontstaan. De wanhoop en radeloosheid van de moeders, als hun kinderen spoorloos verdwenen zijn, is intens tastbaar, maar ook schuldgevoelens zijn aan de orde. Vooral de vader van Tim voelt zich schuldig, maar het is niet helemaal duidelijk waarom. Als er eenmaal antwoorden komen is er een gevoel van verbijstering. Tijdens de uitwerking naar de plot is er een hoge spanningsboog en de beschreven situaties laten een wat bedrukte stemming na.  

Kaakslag heeft inderdaad iets van een roman noir in zich. Somber, een uitzichtloos leven en een chaotische werkelijkheid. Een thriller die een zwarte werkelijkheid weergeeft en daarom soms ook wat zwaarmoedig overkomt. Een boek dat ik na het lezen even moest laten bezinken…