In de proloog begint de spanningsopbouw met een van de hoofdpersonages Evie, een verpleegkundige in coronatijd die bang is, maar voor wie? Voor haar is coronatijd een ware uitputtingsslag; 12 uur op en 12 uur af en dan blijkt ze ook nog zwanger van haar ex Thomas Reinwater, een politieagent. Wanneer Evie meerdere dagen haar telefoon niet opneemt, is haar moeder ongerust en meldt dit bij de politie. Door opmerkingen van collega’s in het AMC van Evie over een stalkende collega en intuïtie van Anne en Lieke wordt er een onderzoek gestart naar haar mysterieuze verdwijning. Dirk, een oude rot in het vak gaat tijdens zijn nachtdienst met Jaap op onderzoek uit en ontdekt dat Reinwater op de dag van Evie’s verdwijning naar Suriname is gevlogen. Is dit toeval of niet? Er wordt een persbericht en een amber alert uitgegeven die de hoofdofficier van het Parket van Amsterdam, Van Bree maar onzinnig vindt en hij schertst dat het wel weer met een sisser zal aflopen en dat Anne kostbare mankracht verspilt. Maar Anne weet wat ze wil en gaat haar eigen gang, maar wel met instemming van hoofdcommissaris Eerenberg. Van Bree weet nog wel een manier te verzinnen om Anne dwars te zitten als ex-crimineel Maurice weer opduikt. Maar ook hier is zij hem weer te slim af. 

Het verhaal is vlot geschreven en Van Riessen heeft een meeslepende schrijfstijl. Net als in voorgaande delen zitten er thema’s in als vooroordelen, machtsmisbruik, genocide en (terreur) dreiging. De personages zijn realistisch en de werkdruk in coronatijd voor verplegend personeel en politie is hoog. Anne is nog steeds de onvoorspelbare chef Recherche die wel een potje kan breken op het bureau. Haar acties zijn op het randje en zorgen regelmatig voor onrust bij Van Bree. De strijd tussen deze ‘aartsvijanden’ heeft zich verder verdiept. Net als in de voorgaande delen is er nog steeds een aantrekkingskracht tussen Anne en inmiddels ex-crimineel Maurice de Vries. Door de steeds wisselende perspectieven weet de lezer soms meer dan het politieteam en dat maakt nog nieuwsgieriger naar de diepere lagen in het verhaal. Er is voortdurend een onderhuidse spanning aanwezig die extra aanwakkert door acties van Anne en Van Bree. De meerdere verrassende plotwendingen zorgen voor extra spanning die naar het einde toe extra oploopt. Opnieuw komt het tekort aan mankracht en geld bij de politie aan de orde en wordt de reorganisatie bij de Nationale politie genoemd, waarbij ondermijning en corruptie de aandachtspunten zijn. 

Weerloos is een gelaagd en actueel verhaal, waarin maatschappelijke thema’s op een spannende manier verwerkt zijn.