Gent staat in rep en roer wanneer de 30-jarige Sarah Martens tijdens de Gentse Feesten verdwijnt. Omdat haar minnaar een paar dagen later dood wordt teruggevonden met vreemde wonden in zijn lies, maakt de lokale politie jacht op de echtgenoot van Sarah. Iedereen gaat uit van een passionele moord en ontvoering.

Maar terwijl de pers het verhaal van de driehoeksverhouding brengt als een vaststaand feit, stijgt bij de federale politie in Brussel de nervositeit. De modus operandi van de moordenaar doet erg denken aan die van een nooit gevatte dader, die vijf jaar geleden in verschillende Europese landen feiten pleegde en exact dezelfde wonden toebracht in de lies van zijn slachtoffers.

Nathan Durnez wil deze zaak absoluut oplossen en probeert Marjolein De Vriese, een jonge Vlaamse ex-rechercheur en kunstliefhebster, te overtuigen hem te helpen. De twee moeten immers snel zijn. Als de Waalse rechercheur gelijk heeft, daalde een paar dagen geleden een monster neer in België, dat honger heeft naar meer.

Wanneer een jonge vrouw tijdens de Gentse Feesten verdwijnt en haar minnaar vermoord wordt teruggevonden, lijkt het om een passionele daad te gaan. Omdat er echter eigenaardige verwondingen op het lichaam worden aangetroffen, wordt het een zaak voor de federale politie. Het onderzoek roept herinneringen op aan een seriemoordenaar die enkele jaren geleden in het buitenland actief was en nooit is gevat. Het vermoeden rijst dat de dader zijn terrein heeft uitgebreid naar België. Voor de Waalse rechercheur Nathan Durnez wordt het een grote uitdaging om de moordenaar een stap voor te blijven. Hij roept de hulp in van de Vlaamse ex-rechercheur Marjolein De Vriese, maar die vecht tegen haar eigen demonen. 

Bjorn Van den Eynde kiest met de titel en het verhaal Stoute kleine piranha voor een eerbetoon aan de Vlaamse muziekband Gorki, die een grote hit scoorde met een bijna gelijknamige titel. De proloog start tien jaar geleden op de Gentse Feesten bij een optreden van Gorki. In de hoofdstukken die volgen verplaatst het verhaal zich naar diverse locaties in België. Van den Eynde houdt er een vlotte, dynamische schrijfstijl op na en slaagt er al snel in om spanning en veel actie in het verhaal te verweven en bovendien de lezer op het verkeerde been te zetten. De hoofdstukken zijn vaak kort, waardoor het boek vlot leest. Al snel blijkt dat aan het huidige verhaal heel wat vooraf is gegaan, want er zitten meermaals verwijzingen naar De engelenmoord in het verhaal. Het is dan ook aan te raden om de verhalen in volgorde te lezen voor de beste leeservaring en om het volledige beeld mee te krijgen. 

Stoute kleine piranha is een dikke pil. De paperback telt meer dan 500 bladzijden, dus de auteur moet in voldoende variatie voorzien om het verhaal boeiend te houden. Dit doet hij door diverse perspectiefwissels, verschillende verhaallijnen, verwijzingen naar het verleden en het toevoegen van symboliek en cryptische onderzoeksvragen. Ook spanning en plottwists zijn door het hele verhaal verweven. Hier en daar zijn er lugubere momenten, maar ze overheersen niet. De opbouw van het verhaal is chronologisch en goed te volgen en het einde is niet te voorspellen, want de lezer kan er verschillende hypothesen op na houden. Wie graag boeken leest waarin folklore verwerkt zit, zal dit boek zeker appreciëren. Ook voor fans van Jeroen Windmeijer is dit een aanrader, al moet vermeld worden dat Stoute kleine piranha typisch Vlaamse ingrediënten heeft.