"Perre wilde schreeuwen, zo hard als hij kon, de ziel uit zijn lijf, maar alle geluiden bleven roerloos in zijn keel steken. De diepte slokte hem op. Hij maaide nog met zijn armen, maar alles wat hij deed was zinloos."

Schaduwen is het derde deel met hoofdpersonage Caro Westerhof. Caro heeft nog steeds moeite met het verlies van haar man Cas. Ze moet verder met haar leven, maar dat valt niet mee. Het gevoel niet veilig te zijn speelt hierin mee. En sinds de dood van Cas blijkt ze over een gave te beschikken. Ze heeft dit nog niet helemaal onder controle, maar omdat ze door die gave in contact kan blijven met Cas, geeft het haar op een bepaalde manier enige troost. Perre, de zoon van Emilie is verongelukt, een dag nadat zijn beste vriend dood is aangetroffen in een park. Het lijkt erop dat Perre zelfmoord heeft gepleegd, maar Emilie is hier niet overtuigd. Bij toeval hoort ze van de gave van Caro en vraagt haar om hulp. Maar kan Caro haar helpen?

Al bij het lezen van de achterflap zal een lezer het gevoel krijgen eerst meer te willen weten over Caro. En het is inderdaad wel het beste de eerste twee delen uit deze reeks eerst te lezen om het plaatje rondom Caro compleet te krijgen. Schaduwen is in drie delen verdeeld en het verhaal wordt verteld vanuit een wisselend perspectief. Veel gedreven door dialogen en dit maakt dat het bijna lijkt een spannende televisieserie te kijken. Er is bij Caro voortdurend een bepaalde dreiging voelbaar en in het geval van Emilie is er een gevoel van machteloosheid en ontkenning. Emilie wil voornamelijk antwoord op de vraag waarom en met de hulp van Caro hoopt ze dat antwoord te krijgen. Voordat Emilie haar antwoord krijgt op het waarom, is er voor de lezer al veel duidelijk, alleen zijn er nog wat losse eindjes. Als Feliers deze aan elkaar vast begint te lijmen, komt dan ook niet alles volkomen uit de lucht vallen. Maar met het vastplakken van het laatste stukje weet Feliers de lezer alsnog flink te verrassen. 

Net als haar eerdere thrillers is Schaduwen een toegankelijk geschreven thriller, met fijne momenten van spanning en een actueel thema. In deze thriller staat acceptatie centraal. Heel even lijkt het of Caro als personage volledig stilstaat in de uitwerking maar dit wordt later grotendeels goedgemaakt. Er is een open einde dat gelijk weer nieuwsgierig maakt en dat laat zien dat Feliers nog het een en ander in petto heeft voor Caro. Het voorspelbare in Schaduwen maakt dit niet het beste boek van de auteur, dat ze beter kan heeft ze al vaker laten zien. De hoop is nu weer gericht op het volgende deel uit deze reeks. 

Een aangrijpend verhaal met een hoge psychologische lading.