Bambi, eigenlijk Hilde geheten is vijftien jaar, haar moeder is aan alcohol en drugs verslaafd. Thuis zijn er tientallen stiefvaders, die Bambi het liefste ontloopt. Ze ziet er aantrekkelijk uit en als stiefvader Theo haar wel ziet zitten, blijft dit niet zonder gevolgen. Haar tijd brengt ze door met Leila en Louna waarmee ze een gang vormt. Als leider bedenkt ze plannen, om aan geld te komen en haar boosheid op mannen in het bijzonder te kunnen uiten. Hierbij gaat Bambi steeds meer geweld gebruiken, waardoor haar vriendinnen bang voor haar worden. 

Als haar moeder in een afkickkliniek verblijft gaat het helemaal de verkeerde kant op met Bambi. Spanning wordt opgebouwd doordat Bambi steeds gewelddadiger wordt tijdens de berovingen. Ze verliest haar grip op de realiteit. De onverwachte plotwending op het einde geeft er nog een spannende wending aan. De schrijfstijl is niet altijd even toegankelijk door de gebruikte taal, die bedoeld is om gehoord te worden. “Effe yusu, jong, doe dat ding weg, gij ziet er te panja uit.” Bambi is brutaal, eenzaam, hard, meedogenloos en boos op iedereen. Toch is ze een personage dat begrip opwekt, maar geen sympathie. Doordat het vertelperspectief in de derde persoon is komen de gevoelens van Bambi versterkt binnen. Ze heeft een haat- liefdeverhouding met haar moeder, maar kan haar eigenlijk niet missen, ondanks de rake klappen die ze regelmatig om niets van haar ontvangt. Het verhaal schetst een troosteloze en uitzichtloze wereld, waarin (jeugd)opvang een bizarre bijklank krijgt. Heeft Bambi ooit wel een kans gehad om ‘normaal’ op te groeien? En toch is het een realiteit van de wereld waarin wij nu leven met armoede, alcohol- en drugsverslaving, geweldsdelicten, al dan niet door jeugdigen gepleegd. 

De opbouw van het verhaal is confronterend door de manier waarop Bambi zich negatief ontwikkelt. Tussen de regels doorlezend valt de tragiek, het gebrek aan zorg en verzorging voor Bambi enorm op. Caroline De Mulder is er goed in geslaagd om tot uitdrukking te brengen dat het ontbreken van een veilige thuissituatie zorgt voor ontsporingen bij de jeugd. De rol van school en jeugdzorg is onderbelicht, maar laat wel zien dat hier een en ander aan te verbeteren is. Hierdoor is Bambi lust je rauw een verhaal dat raakt en blijft hangen. In het verhaal is een uitzichtloze wereld geschetst die probleemjongeren bekend voor zal komen.