Hoewel er dus gelijk genoeg speelt en ook genoeg actie is, grijpt het verhaal me niet. Het is lastig om de personages uit elkaar te houden. Of het komt omdat dit al het vierde deel is in deze serie en ik de vorige delen niet gelezen heb durf ik niet direct te zeggen. De personages worden wel uiteengezet, maar ze hebben op de een of andere manier niet genoeg diepgang om ze echt voor me te kunnen zien. Ook hun onderlinge relaties zijn niet altijd even duidelijk. Zo wordt er op een gegeven moment iets met minimale bewoordingen blootgelegd, waar daarna geen woord meer over wordt gerept. Ook de plot roept dezelfde gevoelens op. Het is een plot met potentie maar voor mijn gevoel wordt niet alles uit de kast gehaald. Het had meer uitgediept morgen worden. Er wordt vaak door de politiemensen aangenomen dat het verhaal zo of zo in elkaar zit, maar een uitleg hoe ze op dit idee komen is er niet. Het onderzoek lijkt dan ook op logisch denken gebaseerd te zijn in plaats van op echt onderzoek doen. Het maakt dat van spanning weinig sprake is, wat erg jammer is. Gele zomer is dus een boek dat in grote lijnen zeker niet slecht in elkaar zit maar waar in de uitwerking het een en ander mist. Gelukkig blijft een boek lezen een persoonlijke ervaring en zou ik zeker aanraden om uit te vinden of de boeken van Nellie Mandel wel voor jou is! 

Deze recensie verscheen oorspronkelijk op Jaimy's Eat Sleep Read (blog)