Er gebeurt veel in het begin van het verhaal en er komen direct een flink aantal personages het verhaal binnen wandelen. Vooral de manier waarop het lichaam gevonden wordt wekt de nieuwsgierigheid, voor de rest is er wat moeite om in het verhaal te komen. Het verhaal lijkt direct na de vondst al wat in te kijken en ook het verspringen van de perspectieven maakt het lastig om bij de les te blijven. Het is lastig om de personages te plaatsen en het duurt dan ook even voordat je als lezer in het verhaal zit. Gelukkig heeft Annemarie Snels een gemoedelijke schrijfstijl waardoor het verhaal niet direct helemaal zijn charme verliest. Als het verhaal vordert, de plot zich verder ontvouwt en ook de personages wat beter uit de verf komen begint Kansloos weer aan de lezer te trekken. Toch blijven er soms wat zaken die niet direct te plaatsen en lijkt er niet veel vaart in het verhaal te zitten. Ondanks dat duidelijk gemaakt wordt dat Inez zich meer dan eens op glad ijs begeeft, is de spanning niet altijd voelbaar. De lezer zal dan ook bijna de gehele 237 bladzijden die Kansloos rijk is nodig hebben om overtuigt te raken van het verhaal. Als het plot duidelijk wordt en er nog enkele onverwachte wendingen in de mix gegooid worden zijn eindelijk weer de trucjes van Annemarie Snels herkenbaar. 

Kansloos is een verhaal dat een diepgang waarborgt die er echt pas op het einde uitkomt. De weg ernaartoe is soms wat rommelig maar het heeft toch steeds genoeg aantrekkingskracht om door te blijven lezen. Niet Annemarie Snels beste werk, maar het stelt uiteindelijk niet teleur. Deze recensie verscheen oorspronkelijk op Jaimy's Eat Sleep Read.