Het verhaal vertelt de familiegeschiedenis, beginnend met het leven van hun vader en moeder. Hun jeugd, hoe ze elkaar leerden kennen, waarom ze trouwden, hoe hun huwelijk was en vooral hoe het familiekapitaal is opgebouwd en waarom het testament juist op deze manier is opgesteld. De volgende generatie, die van Wouter en zijn zussen wordt ook uitgebreid beschreven. Iedere zus heeft een eigen karakter maar ze hebben ook iets gemeenschappelijks, ze zijn egoïstisch en uit op het geld van hun ouders. De auteur werkt de personages redelijk goed uit, al ligt de nadruk wel erg op het negatieve. Tussen de zussen en Wouter is er wel een band, maar van echte familieliefde is geen sprake. De relatie lijkt meer zakelijk, zoals de auteur dat goed weer weet te geven. Ze doen alles om hun doel te bereiken. Een bijzonder personage is Valeria, de au pair. Eigenlijk is zij het enige personage die wat liefde en sfeer in het gezin probeert te brengen. Knap hoe zo’n liefdevolle dame dat vol weet te houden in zo’n gezin. Door de zussen wordt ze niet gewaardeerd, alleen Wouter weet haar nog enigszins op waarde te schatten. Door het toevoegen van dit personage maakt Katje Bongers het verhaal realistischer en menselijker. 

Het boek is geschreven in een stijl die wel bij het verhaal en de zussen past. Wat zakelijk en afstandelijk. Door die combinatie van personages en schrijfstijl is het wel een compleet plaatje. Doordat de zussen ieder in andere hoofdstukken centraal staan krijgt de lezer een goed beeld van hen en hoe ze over de anderen denken. Door het onvoorspelbare van alle betrokkenen en de verrassende inhoud van het testament is er toch ook sprake van wat spanning in het verhaal. 

De legataris heeft een verrassende plot, waardoor alles op zijn plek valt en het verhaal compleet maakt; het lijkt een soort ultieme wraak. Het onderwerp van het boek is sterk en schept hoge verwachtingen. Door de afstandelijke manier van schrijven en het zakelijk houden van het verhaal komt dat niet helemaal uit de verf.