Aan de rand van het bos woont een gezin dat plotseling uiteenvalt. De man en het kind verdwijnen spoorloos. En de vrouw weigert, om onduidelijke redenen, mee te werken aan het onderzoek.

Inspecteur Olivia Leroy van het Bureau Vermiste Personen wordt op de zaak gezet. Terwijl ze worstelt met de verdwijningen wordt ze achtervolgd door haar eigen demonen. Zal ze zich ooit kunnen verzoenen met haar moeder? Zal ze haar vader ooit terugzien?

Vastberaden stort Olivia zich in het mysterie. Ze doorzoekt het bos, vindt aanwijzingen en trotseert alle tegenwerking, ook die van haar eigen collega's. Haar zoektocht wordt een eenzame onderneming. Hoe meer tijd er wegtikt, hoe meer Olivia zich afvraagt of ze vader en kind wel kan redden.

Inspecteur Olivia Leroy wordt in Zwijgen is bitter op de verdwijningszaak van een kleine jongen en zijn vader gezet. Het lijkt erop dat ze vrijwillig vertrokken zijn, maar Olivia wil haar eigen hypotheses onderzoeken. Ze wordt hierin sterk tegengewerkt: in de eerste plaats door de moeder van het kind, maar ook door haar collega’s. Ze besluit dan maar zelf actie te ondernemen, maar dat wordt haar niet in dank afgenomen. Echter, Olivia grijpt elke kans om meer te weten te komen over de verdwijning, al is het maar om haar eigen rauwe kantjes niet onder ogen te moeten komen. 

De cover en de titel van Zwijgen is bitter zijn zeer passend bij dit verhaal gekozen. Delporte heeft een vlotte pen die actie, beschrijving en dialoog perfect weet te combineren tot een zeer fijne leeservaring. Er wordt gestart in het heden, waarna een tijdssprong naar het verleden wordt genomen. Vandaar volgen de korte hoofdstukken elkaar chronologisch op. Het perspectief van inspecteur Olivia Leroy wordt gevolgd vanuit de derde persoon. Af en toe is er afwisseling met een ander, aanvankelijk nog onbekend personage. Deze verhaallijn wordt mooi geïntegreerd in de vermissingszaak. De focus ligt op het politieonderzoek, maar naar het einde toe neemt de spanning sterk toe. 

Dit verhaal is een vervolg op Ik kan je redden, al kan het boek ook perfect apart worden gelezen. Het gaat over een volledig nieuwe politiezaak en relevante informatie uit Olivia’s leven wordt herhaald. Dat is meteen ook het enige minpunt aan dit verhaal: de levensgeschiedenis van hoofdpersonage Oliva wordt vooral herhaald, maar er is weinig nieuwe uitdieping. Gelukkig voorziet Sofie Delporte wel een eind waarbij de deuren naar een vervolg met verdere uitwerking van het hoofdpersonage wagenwijd open staan. 

Het debuut Ik kan je redden werd door het lezerspubliek positief onthaald en ook Zwijgen is bitter haalt hetzelfde niveau. Belgisch Limburg heeft thrillerschrijfster Anja Feliers, maar ook Oost-Vlaanderen heeft nu haar eigen vrouwelijke misdaadauteur: haar naam is Sofie Delporte. Deze reeks is een grote aanrader voor de liefhebbers van politiethrillers.