Vage gebeurtenissen leiden bij Andrea tot een zoektocht naar haar verleden. Wie is de man die ze in de trein tegenkomt en waarom staat hij in het oude fotoboek van haar ouders?

Gerald en Rianne willen hun dochter met alle liefde helpen, maar zien door hun eigen moeizame levensloop niet in hoe ze dit het beste kunnen doen. Het wordt er al helemaal niet makkelijker op wanneer een oude bekende bij Rianne voor de deur staat.

Stephanie ten Kate maakt met de thriller Tot morgen haar debuut. In het dagelijks leven werkt ze als beoordelaar van subsidies. Met Tot morgen wil ze de lezer meteen in het verhaal van Andrea en haar ouders trekken. Dit leidt tot een wat gehaaste start van een moeder die plotseling niet meer met haar dochter naar het station fietst en een dochter die dit meteen verdacht vindt. De ingrediënten voor een spannend verhaal zijn er, maar door de aanpak komt het verhaal helaas ongeloofwaardig over. Andrea reist dagelijks met de trein en de auteur neemt de lezer uitgebreid mee op deze treinreizen. Ze omkleedt de verhalen over de treinreis met bespiegelingen van Andrea over bijvoorbeeld het wel of niet naast medereizigers gaan zitten. Door het hele boek heen heeft de auteur de neiging om uit te weiden over onderwerpen die er op dat moment niet toe doen, zoals het onderhoud van de tuin tijdens de zoektocht naar een hond of het verschil in slaapgewoonten tussen man en vrouw. De kritische blik van een redacteur lijkt te ontbreken. Op meer punten valt er in Tot morgen nog wel wat aan te merken. Zo worden er vreemde woorden en uitdrukkingen gebruikt als ‘tegen de botten gelopen’ en ‘menspersoon’. 

De auteur kruipt in de huid van verschillende hoofdpersonen. Naast Andrea spelen ook haar ouders een belangrijke rol. Het blijkt dat zij een geheim met zich meedragen over het verleden van Andrea. Andrea weet hier niets van en de vraag is of het beter is om te blijven zwijgen. Als er een persoon uit het verleden opduikt, blijkt dat zwijgen niet altijd mogelijk is. De mysterieuze man in de trein heeft Andrea van alles te vertellen over haar verleden, maar voor die kennis moet ze een hoge prijs betalen. 

Het onderwerp van Tot morgen is origineel, maar de uitwerking laat helaas te wensen over. Ook het einde maakt dit helaas niet goed. Het boek gaat als een nachtkaars uit. Een goede redacteur zou een hoop kunnen doen, want aan fantasie en inspiratie ontbreekt het Stephanie ten Kate niet.