Op de cover van Wie noemde haar zwak? staat een vrouw vlak voor een afgrond, donkere wolken pakken zich boven haar samen. Haar gezicht ziet er niet zorgelijk uit. Dit beeld is een hele mooie weergave van het boek zelf. 

Paula vertrekt naar Amerika om daar therapie te volgen. Het is haar laatste hoop. In het verleden is haar iets ergs overkomen en ze ziet geen andere mogelijkheid om tot genezing te komen. Op een gegeven moment geeft Paula zich over aan haar therapeut Miguel, die een broederschap leidt. Paula is zich niet bewust van eventueel gevaar. Haar zus Pascal maakt zich wel degelijk zorgen om haar en na een voorspellende droom vertrekt ook zij naar Amerika, op zoek naar haar zus. 

De hoofdstukken beschrijven afwisselend de verhalen van Paula en Pascal in chronologische volgorde met locatie, datum en plaats. 

Religie, of beter gezegd, niet-aardse zaken zijn een terugkerend onderwerp in de boeken van Clemens van Brunschot.

Dat is in Wie noemde haar zwak? niet anders. Hij kan zich goed inleven in de vrouwelijke hoofdpersonen; tot zelfs het druk maken om de pillenstrip aan toe. De schrijver geeft in de inleiding aan dat hij het boek in de tweede versie vanuit de twee zussen heeft geschreven. Dit heeft zeker een positieve uitwerking. De drijfveren van zowel Paula als Pascal komen hiermee heel goed naar voren. Hoewel ik nog wel wat meer van Paula had willen weten. 

Wanneer Paula eenmaal in de broederschap zit, heeft niet alleen Pascal haar grip op Paula verloren, maar als lezer verlies je ook een beetje grip. Hoe vergaat het haar, wat denkt ze nu echt en draagt haar aanwezigheid in de broederschap bij aan de oplossing van haar problemen? 

Van mij mag er nog wel een vervolg komen over Paula. Ik ben heel benieuwd hoe het haar verder zal vergaan.