ISBN: 9789491472121
Uitgever: Kleinschalige uitgeverijen
Verschenen: 2012
Pagina's: 220
Categorie: Erotische thriller
Overige edities:
E-book
|
Omschrijving: Wat doe je als je vrouw zich tegoed heeft gedaan aan losbandige seks? Dan neem je wraak! Wat doe je als je oog in oog komt te staan met degene die je jeugd tot een hel maakte? Dan neem je wraak! Maar wat doe je als je ontdekt dat je echtgenoot is getransformeerd in een wraakzuchtige man die alles heeft geënsceneerd? Fien Bolhuis is achttien jaar getrouwd als ze vanuit een onverwerkt jeugdtrauma haar heil zoekt in een losbandige seksaffaire. Wanneer haar man dit ontdekt, is er voor hem maar één optie: ze moet lijden. Hij bedenkt een kwaadaardig plan voor haar ondergang en brengt haar oog in oog met haar vroegere kwelgeest: de sadistische hoofdzuster die haar leven tot een hel maakte... De losbandige vrouw is een aangrijpend verhaal over liefde, seks, macht en vergelding. Het is het eerste deel van de Geloof-hoop-liefde-trilogie.
|
|
|
Bezoekersreacties:
westmus (45) op 16 juni 2013:
Fien en Wim zijn gelukkig getrouwd. Zij werkt als politiewoordvoerster. Via een collega raakt ze, vanuit haar onverwerkt jeugdtrauma, verzeild in een SM-netwerk.
Haar man Wim komt er op een bepaald moment achter en voelt zich bedrogen. Hij wil maar één ding: wraak. Met een heel doordacht plan wil hij Fien laten lijden zoals hij lijdt onder de hele SM situatie. Met wat hulp van buitenaf kan hij Fien in contact brengen met de hoofdzuster van het ziekenhuis waar Fien als kind verbleef. Deze sadistische vrouw heeft voor een heel diepzittend jeugdtrauma gezorgd bij haar. Hoe Fien en Wim zich hier doorheen worstelen kan je lezen in het boek.
De losbandige vrouw is een heel goed opgebouwd boek. Een cover met een prachtige foto waar de rode lippen uitspringen. Het boek begint met een vers uit de Bijbel en eindigt met een liedtekst. Dit geeft het boek een subtiele doordachte touch. Een spannende proloog en een waanzinnige epiloog die het boek openen en mooi afsluiten. De hoofdstukken zijn afwisselend genummerd met getallen in cijfers en voluit geschreven getallen. Ook de lettertypes zijn verschillend. Het ene wordt verteld door Wim en het andere door Fien. Goed gevonden om het onderscheid zo weer te geven en het leest aangenaam.
Op de omslag staat dat het een erotische thriller is maar het woord psychologisch mag hier beslist zonder schroom aan toegevoegd worden. Het gaat tenslotte over een onverwerkt jeugdtrauma dat naar boven komt. Wim en Fien worstelen allebei met de beslissingen die ze nemen en er is geen of slechte communicatie tussen de twee.
De losbandige vrouw windt er geen doekjes om. Het is een boek dat er keihard tegenaan gaat. Als lezer wordt je menig keer gechoqueerd door de belevenissen van de hoofdpersonages. Er zit heel wat diepgang in, je voelt dat het boek niet op één twee drie is geschreven maar gesudderd heeft tot het deze hoogte bereikt heeft. Een compleet boek waarin erotiek, spanning en het psychologische mooi evenwichtig gedoseerd zijn.
De losbandige vrouw laat je niet meteen weer los. Een boek dat blijft nazinderen en je doet verlangen naar het volgende deel.
Oordeel:
Eva Hoefsloot (40) op 26 mei 2013:
Heb het boek gekocht, maar raad het niemand aan. Het goede aan 'de losbandige vrouw' is dat Laanstra behoorlijk mooie zinnen weet te maken: af en toe staan er regelrechte juweeltjes tussen. Het plot is origineel en smaakt naar meer. Het verhaal is echter een aaneenschakeling van gedachten van een ziekelijk verbitterd echtpaar dat zich laat leiden door frustratie en wraakzucht, hetgeen uitgesponnen wordt in een draak van repetitie dat bijna vijftig hoofdstukken in beslag neemt. Oeverloze herhalingen, zelfs binnen een paar alinea's, nog meer herhalingen en vooruit, herhalingen. Tell, don't show. En schandalig veel spel- en taalfouten. Leestekens van niveau kleuterschool. Wat een lachertje.
Compleet ongrijpbare zinnen zoals: - Het is net alsof ik langzaam ontwaak uit een hele diepe winterslaap. Nog niet helemaal, dame, zegt een stem diep in mij. Die tas met attributen al weggegooid? Nog niet, nog geen tijd gehad, zeg ik tegen mezelf. Wel waar, meer dan genoeg tijd, maar nog een afscheid kunnen nemen, toch? - Is dat niet wat meer bij de waarheid dan je flauwe smoesjes en uitvluchten? - Om mijn gedachten te verzetten pak ik de tas met gestolen foto’s en loop wat heen en weer te ijsberen. Een heel klein piepje kijken kan geen kwaad, denk ik. Je hebt nog een half uurtje voor je naar huis gaat. - Zullen wij even lekker in de keuken omhangen, of buiten?’ fluister ik in één zin. - Ja, dames en heren ook dat soorten managers zijn er. - Angst en geestdrift won het van mijn schroom.
Tja. Ik heb het uitgekregen omdat ik iedere keer weer dacht dat er een ontwikkeling zou komen, maar het verhaal verweeft zich door de herhalingen. Af en toe prachtige zinnen, maar nee, geen hoogvlieger. Ik moet er zelf niet aan denken om me nog door de delen 2 en 3 van deze trilogie te worstelen. Oordeel:
Wemmie Wolf (50) op 30 maart 2013:
De losbandige vrouw is het eerste deel in de geloof-hoop en liefde-serie. Huiverig voor de SM-scènes ben ik in het boek begonnen. SM is persoonlijk niet mijn ding. Nu het boek uit is begrijp ik waarom deze gewelddadige, sadistische achtergrond als een verhaallijn door het boek loopt. De kleine Fien is als kind op vreselijke wijze geestelijk en lichamelijk mishandeld door een heks van een hoofdverpleegkundige. Dit autobiografische gedeelte van de schrijfster vertoont een parallel met de fictie in het boek. Het thema machtsmisbruik komt aan de orde. De kleine Fien was machteloos en hulpeloos onder het regime van zuster Woudstra. De volwassen Fien denkt haar jeugdtrauma te kunnen overwinnen. Ze pleegt overspel met Lars en komt terecht in een web van een afschuwelijk SM verhaal. Fien denkt hiermee controle te hebben over de pijn en het geweld wat haar is aangedaan maar gaandeweg ontdekt ze dat ze eveneens wordt misbruikt. Haar huwelijk heeft een behoorlijke deuk opgelopen en Fien en haar man Wim willen hun relatie een nieuwe kans geven. Ze hebben twee puberdochters, Fien krijgt een nieuwe baan en het leven lijkt hun toe te lachen. Dat dit allemaal maar schijn is ontdek je gaandeweg in het boek, Fien en Wim houden elk hun geheimen voor elkaar verborgen. Als dan ook nog de plaaggeest in het leven van Fien opduikt merkt Fien dat het verleden haar blijft achtervolgen. Het boek is afwisselend vanuit het perspectief van Fien en van Wim geschreven. De SM affaire dient om het onderliggende thema te belichten en als je goed leest ontdek je de diepere laag waarmee de schrijfster een stuk jeugdtrauma blootlegt. De sfeer en toon van de schrijfstijl zijn daarbij passend bij het boek. Op het eind zijn er enkele losse eindjes maar daarover lezen we vast meer in deel 2 en 3! Zeer verdienstelijk debuut! Oordeel:
Meer bezoekersreacties op De losbandige vrouw...
|
|
|
|