Aaron woont in de stad Vierblad. Hij heeft leuke vrienden en houdt van voetbal. School is niet helemaal zijn ding, hij verveelt zich snel. De laatste tijd zijn er steeds branden. Schuurtjes, auto's maar ook het huis van de tante van Kira, een van de meiden uit zijn vriendengroep. Samen met zijn vrienden probeert hij erachter te komen wie verantwoordelijk is voor de branden, Eén probleem: alles wijst naar de vriendengroep zelf. Aaron wordt erg achterdochtig en vraagt zich af of hij iedereen in de vriendengroep wel kan vertrouwen. 

Op de cover staat een persoon in een hoody en in de hand een brandende lucifer. De achtergrond is donker en de titel is in mooie opvallende letters gedrukt. Een cover die spanning belooft. 

'Het is iets waarmee ik niet kan stoppen. Ik ga door. Het maakt niets uit, ze kunnen mij toch niet vinden. Zij zien mij niet. Ze zien mij nooit. Daar zorg ik voor.' 

Ze zien mij niet wordt vertelt vanuit een wisselend perspectief. Door het verhaal te laten vertellen door veel personages is het soms wel even goed opletten, het is niet altijd meteen duidelijk wie er aan het woord is. Ook mede hierdoor is er te weinig ruimte om de personages iets meer uit te werken en meer diepgang mee te geven, al is dit niet echt noodzakelijk. Maar lang bijblijven doen de personages niet.

Er zijn ook cursief gedrukte hoofdstukken en deze verhalen vanuit de dader. Al vanuit de proloog is er een lichte spanning voelbaar en als even later vreemde dingen gebeuren is de twijfel gezaaid. Twijfels over vrienden, twijfels over eerlijkheid en de vraag hoe goed ze elkaar eigenlijk kennen. Is een van hen degene die branden sticht en zo ja waarom. De auteur slaagt er goed in om dit lang verborgen te houden en de lezer voortdurend te laten gissen. 

De eenvoudige schrijfstijl maakt het boek toegankelijk voor een groot publiek, ook voor de jongere die niet zo ervaren is in het lezen. Simpel geschreven, zonder moeilijke woorden te gebruiken en fijne korte hoofdstukken. Ze zien mij niet staat gecategoriseerd als young adult voor jongeren vanaf 13 jaar, maar het eenvoudige taalgebruik wijst eerder naar bijvoorbeeld een jeugdboek geschikt voor jongeren vanaf 10 jaar. Toch kan voor deze leeftijd het onderwerp weer net te heftig zijn en dat maakt het moeilijk om dit boek helemaal in de juiste categorie te stoppen. Het eerste boek van Bakker was overduidelijk een young adult en passend op de site van VrouwenThrillers, iets wat helaas van Zij zien mij niet niet gezegd kan worden. 

Toch als jeugdboek is het zeker een aanrader en uitermate geschikt voor moeilijke lezers. Een spannend verhaal verweven met mooie en herkenbare thema's zoals vriendschap en loyaliteit.