In deze verhalenbundel vindt de lezer enkele opvallende zaken terug. Waar de een draait om verdwenen kunst draait het andere verhaal om een moord of vermissing. Soms hebben de verhalen een link naar de andere boeken maar prima om los te lezen. Het beste is om een verhaal per dag te lezen. De verhalen zijn te kort voor een eigen boek, maar zo in deze vorm prima te verteren voor liefhebbers van detective thrillers. Ze lijken uit het leven van het detective duo gegrepen. Lowina vertelt over haar ervaringen met enkele (cold) cases die ze hebben opgelost. Maar ook over haar samenwerking met Robbie. De lezer leert deze twee detectives goed kennen want Robbie is in de boeken nog steeds zwijgzaam over zijn verleden. Hij zegt allergisch te zijn voor zaken met overspel en echtbreuk door wat er in dat verleden gebeurd is. Dat beïnvloedt zijn beoordelingsvermogen. De zaken op zich zijn stuk voor stuk goed uitgewerkt met veel research en ondervraging van de verdachten. Hierin komen echt de schrijfstijlen van de inspiratiebronnen van Anne van Doorn terug. Hopelijk komt Anne van Doorn weer met een boek met een verhaal waarin nog meer ruimte is voor onderzoek en research. Het past echt bij zijn boeken. Echt bloedstollend spannend is het niet maar de spanning zit meer in het wel of niet oplossen van de zaken en dat op tijd voor elkaar krijgen.
In elk verhaal vindt de lezer de passie voor het vak terug, ze worden verteld door Lowina waardoor het boek echt een vrouwelijk tintje krijgt. Dat maakt het passend voor VrouwenThrillers.