Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Saskia Imbert op 15 december 2022:
Dominique De Bruyne, afkomstig uit Gent, combineert een fulltimebaan met haar schrijverscarrière. Haar reisindrukken over de Verenigde Staten en haar passie voor rockmuziek verwerkt ze graag in haar trilogie rond FBI-agente Mijanou Naughton. De laatste grens is het eerste deel in deze serie en wordt gevolgd door Absint en Slaapmutsje.
Wanneer het lichaam van een gewurgde vrouw in de duinen van Massachusetts wordt gevonden, komen FBI-agente Mijanou en haar team voor een heuse uitdaging te staan. Er volgen namelijk meerdere slachtoffers die op dezelfde wijze om het leven zijn gebracht in New York City, Ohio en Indiana. Zijn ze lukraak gekozen of hebben ze iets gemeenschappelijks? Als lezer weet je wie de dader is, maar zijn motief is nog niet duidelijk. Tobias Clay is een schrijver die graag vrouwen verleidt. Maar wat drijft hem tot de gruwelijke daden? Ook de slachtoffers krijgen vlak voor hun dood een stem, verbaasd over wat hen zo onverwacht overkomt.
De eigenzinnige schrijfstijl van Dominique De Bruyne valt meteen op, nonchalant en niet gebonden aan schrijfregeltjes of vaste stramienen. Een opsomming van personages, vaak enige verwarring bij het begin van een nieuw hoofdstuk, soms een overvloed aan details. Maar door deze speelse en luchtige manier van schrijven is haar enthousiasme en gedrevenheid goed te voelen. Met een vleugje sarcasme en humor weet de auteur zowel een fijne als een geheimzinnige sfeer te creëren. Er komen heel wat personages aan bod in De laatste grens, vooral door het grote onderzoeksteam. Door hun typische karaktertrekken of bijzonderheden in hun leven, zijn ze duidelijk in beeld gebracht en zeer herkenbaar. Ook de familie en vrienden van Mijanou krijgen een prominente plaats in het verhaal. De spanning van het onderzoek wordt hierdoor knap afgewisseld met luchtigere thema's, maar ook met zeer persoonlijke kwesties. Door zowel het perspectief van de dader, slachtoffers als het onderzoeksteam aan bod te laten komen, zit er voldoende afwisseling en spanning in het verhaal. De nieuwsgierigheid blijft steeds aanwezig. Naar het einde toe lijken de puzzelstukjes samen te komen, maar een verrassend en toch wel abrupt slot laat de lezer met vragen en onzekerheid achter. Absint, het tweede deel van de trilogie, moet dus zeker gelezen worden!
De laatste grens is een sympathieke en boeiende thriller die hoge verwachtingen schept voor de volgende delen.
Bezoekersreacties: