Ik kijk naar Joke en schrik als ook zij net haar ogen op mijn gezicht richt. We houden allebei een bedeesde lach in. 'Jullie waren echt formidabel, daar in die bergen,' mompelt ze gesmoord. Ze schudt haar hoofd.
 

Na een korte, deels in het verhaal verweven, terugblik belandt de lezer in een avontuur met in de hoofdrol Sarah en Mats. Om deze personages draaiden de eerdere boeken ook waardoor het voor de beeldvorming zeker aan te raden is de eerste twee delen te lezen voordat Rots gelezen wordt. Rots speelt zich net als de eerdere boeken af op een vakantiebestemming, ditmaal in de Remouchamps, gelegen in de Ardennen. Koen D’haene weet met zijn kennis van de locatie en de beeldende manier van schrijven deze omgeving perfect weer te geven in zijn boek. Dit zorgt voor een aangename leeservaring waarbij de lezer de prachtige watervallen, uitdagende wandelpaden en kletterende rivieren goed voor zich ziet. 

In Rots zijn Sarah en Mats met een bevriend koppel, Jan en Joke, op vakantie en dit zorgt voor een aantal spannende, maar helaas ook ongeloofwaardige momenten in het boek. Als Jan bijvoorbeeld steeds maar weer vragen blijft stellen over het verleden van Sarah en Mats en hen geen moment met rust laat zorgt dit in het begin van het boek juist voor onderhuidse spanning. Dit omdat Jan zijn bedenkingen heeft bij de geschetste situaties en de angst en paniek van Sarah en Mats goed voelbaar zijn. Toch neemt dit al snel ongeloofwaardige vormen aan als de vragen steeds onbeschofter worden en Jan met de meest bizarre theorieën aan komt zetten. Theorieën die nog redelijk goed blijken te zijn ook terwijl Sarah en Mats geen moment overwegen om dan maar te vertrekken uit het vakantiehuisje om hun geheimen veilig te houden. Sommige lezers zullen hier juist van genieten en Rots hierdoor bestempelen als het beste boek in de trilogie, terwijl anderen dit zien als onrealistisch en hun leesplezier juist afneemt. Toch blijft het boek aansporen om door te lezen en heeft het een einde waarbij alle puzzelstukjes op hun plek vallen en het verhaal daadwerkelijk rond is. 

Rots is het lezen zeker waard als de eerdere twee delen al gelezen zijn en het zorgt voor een goede afsluiting van de sowieso al bizarre geschiedenis van Sarah en Mats. Toch had Koen D’haene er goed aangedaan om bepaalde situaties in een realistischer vorm te gieten om geen afbreuk te doen aan de goed bewaarde duistere geheimen van de hoofdpersonages.