Het eerste deel met Anna Verelst draagt de titel Zeven. Paternoster is het tweede deel en wederom krijgt Anne en haar team het nodige voor hun kiezen. De angstaanjagende cover geeft alvast een voorproefje van een spannende thriller. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven en springt regelmatig naar het verleden van de personages. Hierdoor worden de personages goed in beeld gebracht en begrijpt de lezer de handelingen van deze personen. Zelfs voor de dader die gruwelijke moorden pleegt, is een soort van begrip op te brengen. Anne Verelst is ook in dit deel een pittige dame met een sterk karakter. Zo een die zich door niets of niemand laat tegenhouden. In dit boek komen verschillende teamleden van Verelst aan bod en worden zorgvuldig uitgewerkt. Hierdoor zijn ze als het ware echte mensen. Dit geldt ook voor de dader die zijn naam bekend maakt zodat de lezer weet wie hij is maar als een geest zijn moorden pleegt. Dat hij bekend is, doet helemaal niets af aan de spanning. Deze spanning is vanaf het begin aanwezig en wordt steeds verder opgedreven. Het is een verhaal om ademloos te lezen. Stoppen is geen optie al is voor te stellen dat de lezer af en toe even een kleine pauze nodig heeft. Vos schuwt niet om de gruwelijke handelingen te beschrijven. De schrijfstijl is helder en leest fijn. De omschrijvingen laten de omgeving tot leven komen. Net als in Zeven is sociale media een onderdeel van het verhaal. 

Luc Vos legde de lat erg hoog om na Zeven een gelijkwaardige thriller af te leveren. Met Paternoster is hij daar meer dan in geslaagd. Het is weer een psychologische politiethriller waarvan de echte fan van thrillers heerlijk zal smullen. Het is nu uitkijken naar een vervolg.