Woede volgt het verhaal van Koen en Myrna de Wit: ouders waarvan hun zoon Robin vijf jaar geleden na een schooldag niet meer thuis kwam. Sinds die verdwijning worstelen ze met het leven. Vooral Myrna kan het niet loslaten en ontwikkelt een obsessie in het zoeken naar Robin in de menigte. Terwijl Koen na al die jaren eigenlijk denkt dat hun zoon niet meer leeft. Tot Robin op een dag ineens op de stoep staat. Na alle hoop op deze uitkomst, kan het gezin maar één ding doen en dat is Robin liefdevol opnemen. Al betekent het in de armen sluiten van je vermiste zoon niet meteen dat de nachtmerrie voorbij is. Sterker nog, hij lijkt juist nog groter te worden. Alhoewel iedereen begrijpt dat Robin veranderd is door wat hij mee heeft moeten maken in een jarenlange gevangenschap, groeit toch steeds meer het gevoel dat hij van alles verbergt. 

De plot wordt verteld vanuit drie perspectieven, namelijk Myrna, Koen en Robin. Daarbij worden her en der ook flashbacks uit het verleden gegeven die onlosmakelijk verbonden blijken met het heden. Deze flashbacks zorgen er ook voor dat de plot zich steeds verder ontvouwt en het een completer geheel wordt. Al blijkt niets wat het lijkt en zorgen de wendingen ervoor dat je als lezer op het verkeerde been wordt gezet. Daarnaast is woede als emotie, maar ook als afweermechanisme om stress, pijn en gevaar te onderdrukken mooi centraal gezet in de zoektocht van wanhoop, onmacht en erkenning. Al deze emoties zijn op een sterke manier uitgedrukt, waardoor ze goed bij de lezer binnenkomen. Dat creëert een hoog gevoel van empathie bij de personages, al kan de geloofwaardigheid van sommige acties in twijfel getrokken worden. 

Woede is een sterke thriller van Nederlandse bodem van het type die de lezer niet naar het puntje van zijn stoel laat schuiven, maar juist onder de huid kruipt en een beklemmend gevoel achterlaat. Vergelijkbaar met Belinda Bauer of Anna West.