Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Silvia van Elzelingen op 26 november 2020:
Daniëlle Bakhuis wilde al zo lang als ze zich kan herinneren schrijfster worden. Ze begon met kleine, grappige stukjes over haar eigen leven die ze stuurde naar het meidentijdschrift Fancy. Ze kreeg een maandelijkse column in het tijdschrift en kon een paar jaar later als redacteur bij Fancy aan de slag. Ondertussen ging ze journalistiek studeren in Zwolle. Op haar zesentwintigste benaderde ze uitgeverij Ploegsma en schreef een non-fictie boek over liefde. Bakhuis schreef eerst vooral meidenboeken over verliefdheid en liefdesproblemen. Nu schrijft ze spannende boeken voor jongeren die stof tot nadenken bieden. Het huis zonder einde is haar nieuwste boek, uitgegeven bij uitgeverij van Goor. Het huis zonder einde speelt zich af in Westerdam. Iedereen heeft het erover dat je het Woud van Westerdam moet mijden zodra het donker is, er gebeuren namelijk vreemde, onverklaarbare dingen. Tijdens Halloween besluiten Samira en haar vrienden toch naar het Woud te gaan en daar een feest te bezoeken, want zo'n unieke kans om het verlaten huis van binnen te zien krijgen ze nooit meer.
Het huis zonder einde is een spannend jeugdhorrorverhaal. Het betrekkelijk korte verhaal heeft een fijne schrijfstijl. Geen moeilijke woorden en/of zinnen, maar eenvoudige tekst met veel actie. Bakhuis neemt ons mee naar Westerdorp waar een groepje vrienden stiekem het Woud intrekken om een feest bij te wonen. Als afsluiting mogen ze om de beurt het verlaten huis bekijken. Een voor een betreden de kinderen het huis niet wetende wat hen te wachten staat. Ze willen zich groothouden voor elkaar maar ondertussen gieren de zenuwen hen door het lijf. Ze zijn gewaarschuwd: wie te lang in het huis blijft, begint dingen te zien die er niet zijn.
"' Dag Samira' Haar stem herken ik meteen. Dit is de stem die ik zojuist hoorde. 'W-wie ben jij?' Het meisje tilde haar hoofd op en kijkt me aan. Dat wil zeggen, als ze me aan had kunnen kijken. Ze heeft gruwelijke donkere, lege oogkassen alsof ze haar eigen ogen heeft uitgekrabd. Haar grauwe gezicht zit onder de littekens en bloederige krassen. 'Wat kijk je bang', zegt het meisje. 'Je ziet eruit alsof je een geest ziet' 'W-wie ben jij?' 'Je hoeft niet bang te zijn. Echt niet. Ik beloof je dat ik je geen pijn doe' Haar make-up is zo levensecht dat het lijkt alsof ze geen ogen meer heeft. In plaats daarvan staar ik in twee zwarte gaten. Voor de derde keer vraag ik het en nu zonder te stotteren. 'Wie ben jij?'"
De personages worden niet echt uitgediept, maar dat is ook niet nodig. De persoon waar alles om draait is Samira en van haar komen we alleen het hoogstnoodzakelijke te weten. De reis door het huis is een spannende tocht vol griezelelementen. Samira gaat van kamer tot kamer. Regelmatig vraag je je af wat is er wel en wat er niet waar is in dit geheimzinnige huis, of speelt het alleen in Samira's hoofd? Naast Bloody Mary en Bekids komen er nog zeven andere urban legends voor in dit boek. In haar nawoord schrijft Daniëlle Bakhuis het volgende:
"Bloody Mary en Black-eyed Kids: dat waren twee urban legends waarvoor ik zelf als tiener doodsbang was. Toen ik aan dit horrorverhaal begon, moest ik mezelf ook wel even een duwtje geven. Durfde ik dit wel? Is erover schrijven niet hetzelfde als ze wakker maken?"
Het huis zonder einde is een spannend horrorverhaal dat je in een adem uitleest. Als je van griezelen houdt is dit een absolute aanrader.
Bezoekersreacties:
