Jackdaw (kauw) verwijst naar de gewoonte van de moordenaar om een duur sieraad mee te nemen van zijn slachtoffers. Na de Ragdoll trilogie en de standalone Mimic start de Britse Daniel Cole een nieuwe serie, dit keer rond Scarlett Delaney. Scarlett is de dochter van een seriemoordenaar, maar afgezien van één kort reisje in de tijd en wat losse brokjes informatie, blijft zij een enigszins gesloten boek. Voor een rechercheur is ze net iets te impulsief en naïef, maar dit past dan weer wel binnen het beeld dat de lezer van haar krijgt. Haar tegenhanger in het boek, Henry Devlin, is een mysterieuze figuur die doet denken aan een soort 007, maar blijkt een duistere kant te bezitten. Beide personages blijven in Jackdaw net wat te vlak, en mogen in het vervolg best meer inhoud krijgen. 

De stijl van Cole is ook in dit boek weer duidelijk te herkennen. Een hoog tempo met veel actie, de nodige Britse humor en natuurlijk aan een lijk meer of minder geen gebrek. Toch ontbreekt de spanning, ondanks een goede start. Het meest boeiende aan het verhaal zijn de locked room mysteries. De wie of waarom vraag is minder interessant dan het 'hoe dan'. Het is bijna onmogelijk voor de lezer om hierin mee te puzzelen, hoewel de oplossing vaak niet heel erg gecompliceerd blijkt te zijn. Zoals gebruikelijk rekt de auteur de geloofwaardigheid zo af en toe een beetje op, maar echt storend is dit niet. 

Jackdaw is geen Ragdoll, het is minder gruwelijk en zeker minder spannend. Wel is het een boek dat door de vlotte schrijfstijl en interessante plaatsen delict boeiend blijft tot aan het einde.