Omschrijving: Voor de buitenwereld lijkt hij op een gewone vogelaar, met zijn fototoestel en verrekijker. Maar de reden waarom de alleenstaande Henry dagelijks een wandeling maakt rondom het meertje vlak bij zijn appartement waarin hij opgegroeid is en nog steeds woont, is om Regine te kunnen zien. Elisabeth is met haar dochter Regine in een nieuw huis in de buurt gaan wonen. Ze verbaast zich erover dat ze na haar scheiding een gelukkig leven heeft weten op te bouwen. Haar huis is gezellig, haar nieuwe vriend toegewijd en ze heeft een interessante baan bij een uitgeverij. Maar de spil van haar bestaan is haar dochter. Henry en Elisabeth hebben helemaal niets met elkaar te maken. Maar stap voor stap dringt de een de wereld van de ander binnen. Het spel van obsessie en het verlangen naar liefde is begonnen.
In De vleugeldief laat Tove Nilsen ons meekijken in het hoofd van Henry, een einzelgänger die er aparte ideeën op na houdt. Hij is geobsedeerd door Regine, een 15 jarige puber. Zij is de dochter van Elisabeth, die na de scheiding haar leven weer aardig op de rit heeft. Ze heeft een mooi vrijstaand huisje waar ze met veel liefde een geborgen plek van weten heeft te maken voor haarzelf en dochter Regine. Elisabeth heeft een leuke baan bij een uitgeverij en kan haar creativiteit kwijt in het maken en ontwerpen van kleding. Alles lijkt op rolletjes te lopen maar langzaamaan dringt het besef tot haar door dat niet alles zo perfect en veilig is als het lijkt. Nilsen laat ons in de hoofdstukken afwisselend kennismaken met de gedachtegang van Henry en Elisabeth. Zij doet dat op een geraffineerde manier en geeft de lezer een mooi kijkje in het brein van een stalker. Het is geen thriller in de traditie van snelle achtervolgingen en bloederige lijken maar houdt zich meer bezig met de psychologie van de preditor en zijn slachtoffers. Hoe ga je daar in de praktijk mee om? Het laat de strijd van een moeder zien met de opvoeding van haar dochter, waarbij vertrouwen voorop staat. Daarbij laat het de lezer nadenken over de veranderende maatschappij waarin iedereen steeds wantrouwender wordt. Moet je je ten koste van wat dan ook verdedigen voor eventueel kwaad van buitenaf? Ga je je huis tot de tand toe beveiligen met alarmcentrales en hekwerken? Of ga je uit van het goede van de mens of is dat een naïeve gedachtegang? In het midden van het boek kabbelt het een beetje te veel voort en mist het verhaal snelheid. In het begin ben je gefascineerd door het lezen van hoe beide hoofdrolspelers denken maar halverwege het verhaal weet je dat wel. Het eind wordt dan uiteindelijk toch wel wat spannender maar het wordt nergens een echte pageturner zoals vermeld op de achterflap.
Bezoekersreacties:
