De vrijdagochtend waarmee het boek begint, vindt ze langs een pad het dode lichaam van een voor haar onbekende vrouw. Ze is van slag door haar vondst, en krijgt al gauw inspecteur van politie Percivale op bezoek, die haar over haar ontdekking ondervraagt. Gaby Mortimer heeft veel triviale gedachten: er piepen allerlei weetjes in haar hoofd op, die ze heeft opgedaan bij het interviewen van gasten in het ochtendprogramma. Dat is komisch, goed passend bij het oppervlakkige leven dat ze leidt. Ze uit zich vaak anders dan ze zich voelt, wat ze ons netjes laat weten. Langzamerhand begint Percivale te denken dat Gaby de moordenares is en ze wordt gearresteerd. Gaby ondergaat deze ontwikkeling als een dramatisch slachtoffer. Om van de opdringerige journalisten af te zijn, geeft ze een uitgebreid interview aan een freelancer. Samen met deze man gaat ze op onderzoek uit naar de dader van de moord.
Een schrijver creëert in een thriller spanning door de lezer op het verkeerde been te zetten. Daar zijn allerlei manieren voor. Wat Sabine Durrant doet, en wat door de uitgever opgehemeld wordt als 'sterke plottwist', getuigt niet van grote creativiteit. De schrijfster laat de ik-figuur Gaby tweeënhalve week en 290 bladzijden vertellen wat er in haar gedachtenwereld omgaat. Dat verhaal is volkomen tegengesteld aan wat ze na 'de twist' vertelt. Dan blijkt dat Gaby allerlei dingen heeft zitten wegdenken, een vaardigheid die ze in haar jeugd geleerd zou hebben als reactie op het stuitende gedrag van haar alcoholistische moeder. Dat wegdenken is ongeloofwaardig. Het zet de lezer niet op het verkeerde been, maar houdt de lezer voor de gek.
Sabine Durrant kan vlot schrijven en ze had haar plotprobleem op een eenvoudige manier anders kunnen oplossen, bijvoorbeeld door het verhaal vanuit jeugdvriendin Clare te beschrijven. Dan nog was het een mager plot gebleven, rechttoe, rechtaan, zonder diepgang, maar wel amusant in de setting van een geslaagde vrouw met een grappig beroep, in een tanend huwelijk, met een gezinnetje met personeel, over een hopeloze daad uit oprechte emotie, maar zonder verlakkerij. Een goede plot bedenken is nog niet zo gemakkelijk!
