In Boze wolf laat de nabij Frankfurt wonende auteur diverse karakters tot leven komen. Hiervoor neemt Neuhaus alle tijd en gebruikt ze een rustige uiteenzetting om niet alleen de spanning dusdanig tot een kookpunt op te voeren, ook krijgen personages langzaam de juiste gestalte. Iedere verhaallijn lijkt op het eerste gezicht niets met de andere te maken te hebben, maar schijnt bedriegt. 

Oudgedienden Pia Kirchhoff en Bodenstein krijgen te maken met een waterlijk en hierna volgen gruwelijke gebeurtenissen zich in een dusdanig rap tempo op dat het onderzoeksteam hun handen vol heeft om de dader(s?) een stap voor te blijven. 
De eigengereide veertiger Hanna Herzmann, bekend van een spraakmakend televisieprogramma, is een item op het spoor dat haar leven in gevaar brengt. Haar dochter Meike, behept met de nodige issues, staat op beroerde voet met haar moeder. Als zij haar neus in zaken steekt waar ze beter verre van kan blijven en op eigen houtje een onderzoek start, komt dit Meike duur te staan. Ook is daar de hoogzwangere Emma die een hele kluif heeft aan het vreemde gedrag van haar jonge dochter Louisa en tevens met haar man Florian het nodige te stellen heeft. 
Naast dit alles maken nog een aantal personen, groot en klein, hun opwachting. Toch is er één duidelijk verband. 
Neuhaus snijdt namelijk een onderwerp aan waar de meeste auteurs hun handen niet aan willen of durven branden, namelijk kindermisbruik. In 2008 waagde de Noorse schrijfster Karin Fossum zich op dun ijs met haar boek Een andere voorkeur en vorig jaar was daar Onschendbaar van Heleen van der Kemp. 

Boze wolf is een uiterst zorgvuldig opgebouwde thriller die weliswaar wat in het aantal bladzijden had mogen inboeten; de onderhuidse spanning is werkelijk om te snijden. 
Niet alleen blijft de lezer pagina na pagina geprikkeld, we krijgen heel gedoseerd voorschoteld wat voor leed er achter gesloten deuren plaats kan vinden, soms decennia lang. Het is goed dat er geregeld een auteur opstaat die zich hard maakt voor de slachtoffers van misdaden als deze. En Nele Neuhaus slaagt er in dit op zowel meedogenloze als sublieme wijze aan de lezer over te brengen.